பூவையரால் பூவுலகம்!
மங்கையரால் மண்ணுலகம்!
நிலவொத்தவரால் நிலவுலகம்!
அவர் நினைவால் நில்லாவுலகம்!
உலகமே பெண்டிரால்...
உண்மை இதுதானே!
இருளாமல் வாழ்க்கையை...
ஒளியாக்குவதும் அவர்தானே!
அன்பை... ஆதரவை...
பண்பை... பாசத்தை...
உண்மை...நேர்மையினை...
உணர்த்துவதும் அவர்தானே!
கத்திதான் பெண்ணென்றாலும்
கவனமுடனே நாம்
அணுகினால் ஆனந்தமே!
அவளே பேரானந்தமே!
மண்ணில் மகிழ்வுறவே
மனதெலாம் காதல்வேண்டும்!
கொடுப்பது பெண்ணினமே
குவலயமே அவர்வசமே!
இருப்பதா? போவதா?வென்று
இடர்ப்படு வோரையும்
தடுத்துச் சுகமளிக்கும்
தக்காரும் பெண்களன்றோ?!