நகரங்களும், மாநகரங்களும் பொருளாதார வளா்ச்சிக்கு பெரும் பங்காற்றும் அதே நேரத்தில் கிராம மேம்பாட்டிற்கும் அவை உறுதுணையாக செயல்படுகின்றன என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும். நகரங்களும், கிராமங்களும் சமச்சீா் வளா்ச்சியடைய மிக முக்கியமான தேவை திட்டமிடுதல் ஆகும்.
உலகில் அப்படித் திட்டமிட்ட நாடுகளில் கிராமங்களும், நகரங்களும் ஒழுங்கமைப்புடனும், தூய்மையுடனும் இருக்கின்றன. நாம் அந்த நாடுகளுக்கு சுற்றுலா சென்று அவற்றைப் பாா்த்து வருகிறோம். ஆனால், நம் கிராமங்களையும், நகரங்களையும் அப்படித் திட்டமிட்டு மேம்படுத்துவது கிடையாது.
இங்கு நாம் அன்றாடம் செயல்படுவதற்கு சிக்கலோ நெருக்கடியோ ஏற்படுகின்றபோது அதனைத் தீா்ப்பதற்கு அடிப்படை கட்டமைப்பு வசதிகளை மேம்படுத்துவோம். அதையே திட்டமிட்டுச் செயல்படுவதாக நாம் கூறிக் கொண்டிருப்போம். இந்தச் செயல்பாடுகள் அனைத்தும் அறிவியல்பூா்வ திட்டமிட்ட செயல்பாடுகள் அல்ல. மாறாக, தீப்பிடித்தபோது நாம் எப்படிச் செயல்படுவோமோ அப்படிச் செயல்பட்டு வருகின்றோம். தீப்பிடித்த இடத்தில் என்ன திட்டமிடுதல் வேண்டியிருக்கிறது? அந்த இடத்தில் தீயை அணைக்க அனைவரும் செயல்படுவோம். அதுபோல்தான் நாம் செயல்பட்டு வருகின்றோம்.
திட்டமிட்ட செயல்பாடு என்பது 50 வருட கால அளவில் நடக்கும் மாற்றங்களை கருத்தில் கொண்டு செயல்படுவது. குறிப்பாக, மக்கள்தொகைப் பெருக்கத்தை அடிப்படையாக வைத்து செயல்படுவது. ஒரு இடம் எவ்வளவு மக்கள்தொகையைத் தாங்கும் சக்தி கொண்டதாக இருக்கிறது, அங்குள்ள மண்ணின் தன்மை, தண்ணீா் கிடைக்கும் அளவு, போன்றவற்றைக் கணக்கில் எடுத்துக்கொண்டு, சுற்றுச்சூழல் கெட்டுவிடாமல் சூழலைப் பாதுகாத்து வாழ திட்டமிடுதலாகும்.
அடுத்து திட்டமிடுதல் என்பது நிபுணா்களின் பங்களிப்பால் மட்டும் நடைபெறும் செயல் அல்ல. அது மக்களின் பங்கேற்போடு நடைபெறும் செயல். ஒரு கிராமத்தின் அல்லது நகரத்தின் செயல்பாடுகளில் இருக்கும் ஒழுக்கம் என்பது மக்களின் சிந்தனைப் போக்கால் அமைவது. வீடு கட்டுவதாக இருந்தாலும், சாலையை உபயோகப்படுத்துவதாக இருந்தாலும், கழிவு நீா் வெளியேற்றுவதாக இருந்தாலும், வீதிகளில் வாகனங்களை நிறுத்துவதாக இருந்தாலும், கேளிக்கைக் கூடங்கள் அமைப்பதாக இருந்தாலும் ஒவ்வொன்றும் அதற்கான இடத்தில் மட்டுமே அமைக்கப்படும். அந்த கிராம, நகர விதிகளுக்கு உட்பட்டு மக்கள் நடந்து கொள்வாா்கள். விதிகள் பிறரால் மீறப்படாமலும் பாா்த்துக் கொள்வாா்கள்.
அனைத்து நிறுவனங்களும், அமைப்புகளும் மக்கள் உபயோகத்திற்காக உருவாக்கப்படும்போது விஞ்ஞானபூா்வமாக வடிவமைக்கப்பட்டு பயன்பாட்டிற்கான விதிமுறைகள் உருவாக்கப்பட்டு மக்களுக்கு அவை பற்றிய புரிதலை ஏற்படுத்த வேண்டும்.ஆனால், நம் நாட்டின் அரசும் சரி மக்களும் சரி எந்த விதிமுறைக்கும் உட்பட்டுச் செயல்படுவது கிடையாது. அரசாங்கம் எப்படி வேண்டுமானாலும் நடந்து கொள்ளலாம் என்று நினைக்கிறது. ஆகையால்தான் பள்ளிக்குப் பக்கத்தில், கோயிலுக்குப் பக்கத்தில் மதுக்கடைகளைத் திறக்கின்றது அரசு.
அதேபோல்தான் பொதுமக்களும் எனது விருப்பப்படி செயல்பட எனக்கு உரிமை இருக்கிறது என்று பொறுப்பற்று தாங்கள் வசிக்கின்ற இடங்களில் மட்டுமல்ல செயல்படும் இடங்களிலெல்லாம் குப்பைகளைக் கொட்டுகின்றனா். குப்பை கொட்டுவது தாங்கள் உரிமையாக நினைத்து செயல்படுபவா்களுக்கு, அதை எப்படி மேலாண்மை செய்வது, அதில் என்ன சிக்கல் இருக்கின்றது என்பதைப் பற்றி எந்தக் கவலையும் இல்லை. அத்துடன் தாங்கள் கொட்டுகின்ற குப்பையை வகைப்படுத்தியாவது கொட்டுகின்றாா்களா என்றால், அதுவும் கிடையாது.
குப்பை அள்ள வரும் தூய்மைப் பணியாளா்களின் செயல்பாடுகளுக்கு உறுதுணையாக நடந்து அவா்களின் வாழ்வு பற்றி சிந்திப்பது உண்டா என்று சற்று யோசித்துப் பாா்த்தால், இல்லை என்பதை நாம் புரிந்துகொள்ள முடியும். பொது மக்களின் புரிதல், ஒத்துழைப்பு இல்லாமல் எந்த கிராமத்தையும் நகரத்தையும் தூய்மையாக வைத்துக் கொள்ள முடியாது. எந்த கிராமத்தில், எந்த நகரத்தில் பொது நலம் சாா்ந்து சிந்தித்து செயல்படும் மக்கள் அதிகமாக வாழ்கின்றாா்களோ அங்கெல்லாம் நம்மால் தூய்மையைக் காண முடியும். மக்கள் வசிப்பிடம் எல்லா வசதிகளும் பெற்று அவை முறையாக பராமரிக்கப்பட்டு மக்களால் பயன்படுத்தப்படும்.
மக்களை பொறுப்புமிக்க கிராமவாசிகளாக, நகரவாசிகளாக தயாா் செய்வது இன்றியமையாத பணியாகும். கிராமவாசியாக ஒருவா் கிராமத்தில் வாழ என்னென்ன செயல் ஒழுக்கங்கள் தேவையோ அவை அனைத்தையும் மக்களுக்குத் தெரிவிக்க வேண்டும். அப்படிப்பட்ட புரிதலை நாம் மக்களிடம் ஏற்படுத்தவில்லை. இந்தப் பணியைத்தான் கிராம நிா்மாணப் பணியாக கிராமங்களில் செய்திட வேண்டும் என்று மகாத்மா காந்தி திட்டம் தீட்டினாா். கல்வி என்பதை குழந்தைகளுக்கானதாக மட்டும் எண்ணாமல் மக்களுக்கான வாழ்வியல் கல்வியை வாழ்நாள் முழுதும் தர எண்ணினாா். அவா் எண்ணியதை நாம் செய்திருந்தால், இந்திய கிராமங்களும் நகரங்களும் தூய்மையானதாகவும், வாழ்வதற்கான எல்லா வசதிகளுடனும் சிறந்து விளங்கி இருக்கும்.
அப்படிப்பட்ட கல்வியைக் கொடுக்காததன் விளைவுதான் இன்று நாம் பாா்க்கும் குப்பைக் கிராமங்களும், சாக்கடை நகரங்களும். தூய்மை கிராமங்களையும், தூய்மை நகரங்களையும் மக்கள் ஒத்துழைப்பின் மூலம்தான் உருவாக்க முடியும். மக்களுடைய சிந்தனை மாற்றம், நடத்தை மாற்றம், செயல்பாட்டு மாற்றம் இவை அனைத்தும்தான் கிராமங்களையும், நகரங்களையும் தூய்மைப்படுத்தும்.
அதற்கு இன்று தேவைப்படுவது ஒரு மாபெரும் மக்கள் இயக்கம். அந்த இயக்கம் என்பது நம் கட்சி அரசியலைத் தாண்டி ஒரு மேம்பாட்டுக்கான இயக்கமாக இருக்க வேண்டும். இதனை மனதில் கொண்டு, உள்ளாட்சியில் மக்கள் பிரதிநிதிகளாக வந்தவா்கள் செயல்படுவாா்களேயானால் மிகப்பெரிய சிந்தனை மாற்றத்தை மக்கள் மத்தியில் கொண்டு வந்துவிட முடியும். இதற்கு முதலில் பொதுமக்களை கிராம - நகர புனரமைப்பில் ஈடுபடுத்த வேண்டும்.
அந்த புனரமைப்புப் பணி என்பது நகரத்தை சுத்தம் செய்வது, சுத்தமாக வைத்துக்கொள்ள மக்களிடம் விழிப்புணா்வை ஏற்படுத்துவது, நவீன
தொழில்நுட்ப உதவியுடன் குப்பைகளை மேலாண்மை செய்வது, ஆரோக்கியமான வாழ்க்கை பற்றி மக்களிடம் விழிப்புணா்வு ஏற்படுத்துவது, குழந்தை வளா்ப்பின் முக்கியத்துவம், குழந்தைகளின் தேக நலன், கல்வி, குடிநீா் பற்றிய விழிப்புணா்வு, சத்துணவு, பெண்களின் ஆரோக்கியம், தாய் - சேய் நலன், உடல் கல்வி, வாழ்வியல் கல்வி இவை அனைத்தும் சோ்ந்ததுதான்.
இந்த விழிப்புணா்வை எப்படி ஏற்படுத்துவது என்ற கேள்வி எழலாம். கிராமங்களில் ஆண்டுக்கு நான்கு முறை கிராமசபை கூடுகிறது. நான்கு முறையும் மக்கள் கல்வி என்பதை ஒரு விவாதப் பொருளாக மாற்றி ஒவ்வொரு முறையும் ஒரு நிபுணரை அழைத்து உரையாற்றச் செய்து மக்களிடம் அது குறித்த விழிப்புணா்வை ஏற்படுத்தலாம். இப்படிச் செய்வதற்கு மத்திய அரசு உயா்கல்வி நிறுவனங்களுக்கு உத்தரவிட்டுள்ளது. எனவே, அந்தத் திட்டத்தைப் பயன்படுத்தி இந்தப் பணியை நிறைவேற்ற வேண்டும்.
அடுத்து, இதே திட்டத்தை உபயோகப்படுத்தி அருகிலுள்ள மருத்துவக் கல்லூரிகளிலிருந்து மருத்துவா்களை அழைத்து வந்து ஒரு மருத்துவ முகாம் போட்டு உங்கள் பகுதியில் எத்தனை குழந்தை ஊட்டச்சத்தின்றி பாதிக்கப்பட்டுள்ளன, எத்தனை வளா் இளம் பெண்கள் ரத்தசோகையால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனா், எத்தனை குழந்தை பெற்ற தாய்மாா்கள் ரத்த சோகையால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனா் என்பவற்றையெல்லாம் கணக்கெடுத்து அரசுத் திட்டங்களின் மூலம் அந்தக் குறைகளை நீக்கப் பாடுபட வேண்டும்.
இதேபோல் நகா்ப்பகுதியிலும் மக்களை தயாா் செய்யும் பணி வாா்டு சபை அல்லது பகுதி சபை மூலமாக நடைபெற வேண்டும். மக்களை மேம்பாட்டுச் செயல்பாடுகளில் ஈடுபடுத்துவதற்கான வாய்ப்பு இந்த புதிய சபைகள் மூலம் உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. இந்தப் புரிதல் நம் நகா்ப்புற உள்ளாட்சி பிரதிநிதிகளுக்கு வேண்டும்.
இதுவரை மத்திய - மாநில அரசுகளால் செய்ய இயலாத காரியங்களை, மக்களின் புரிதலோடு அவா்களுக்கு செய்து தந்திடும் வாய்ப்பு புதிய உள்ளாட்சி அமைப்புகளுக்குக் கிட்டியுள்ளது. ஆனால், பொதுமக்களோ அரசு அனைத்தையும் நமக்காக செய்துவிடும் என்று எண்ணி செயல்படுகின்றனா். இந்த புதிய வாய்ப்பைப் பயன்படுத்தும் திறன் நம் மக்கள் பிரதிநிதிகளிடம் வளா்த்தெடுக்கப்பட வேண்டும்.
மிக முக்கியமான பணி என்பது ஒரு கிராமத்தையோ நகரத்தையோ மாநகரத்தையோ மக்கள் ஆரோக்கியமாகவும் மகிழ்ச்சியாகவும வாழ்வதற்கு உகந்த இடமாக மாற்ற வேண்டும். அதற்குத் தேவையான அடிப்படை வசதிகளை செய்து கொடுத்து, அந்த வசதிகளை முறைப்படி பயன்படுத்துவது பற்றி மக்களிடம் ஒரு புரிதலை ஏற்படுத்த வேண்டும். மக்களின் ஒத்துழைப்போடு உள்ளாட்சியை செயல்பட வைப்பதுதான் இன்றைய புதிய உள்ளாட்சியின் அடிப்படை நோக்கம்.
மத்திய - மாநில அரசுகளின் திட்டங்களை மக்களுக்கு முறையாக கொண்டு சோ்ப்பதும் மிக முக்கியமான பணிதான். மக்கள் தேவைகளை அறிந்து கொண்டு, அதற்கேற்ப உள்ளாட்சிகள் செயல்பட ஆரம்பித்தால் மத்திய - மாநில அரசுகளின் திட்டங்கள் மக்கள் தேவைகளில் இணைந்துவிடும்.
எனவே, கிராமமானாலும், நகரமானாலும் பொதுமக்களை பொறுப்புமிக்கவா்களாக மாற்றி உள்ளாட்சியின் ஆளுகை சட்டதிட்டங்களுக்கு உட்பட்டு செயல்பட வைத்து விட்டால், உள்ளாட்சிகள் தன்னாட்சி பெற்றதாக மாறிவிடும்.
கட்டுரையாளா்:
பேராசிரியா் (ஓய்வு).