குழந்தைப் பருவம்
ஆபிரகாம் பினியோ கெஸ்னர் (Abraham Pineo Gesner) (மே 2, 1797 - ஏப்ரல் 29, 1864) ஒரு கனடிய மருத்துவர் மற்றும் புவியியலாளர். மண்ணெண்ணெயைக் கண்டுபிடித்தவர் இவரே. ஆபிரகாம் கெஸ்னர் 1797 மே 2 ஆம் நாள் நோவா ஸ்கொட்டியாவின் கார்ன்வாலிஸ் டவுன்ஷிப்பில் கர்னல் ஹென்றி கெஸ்னர் (Colonel Henry Gesner) மற்றும் சாரா பினியோ (Sara Pineo) ஆகியோரின் 12 குழந்தைகளில் மூன்றாவது மகனாகப் பிறந்தார்.
கெஸ்னரின் தந்தை அமெரிக்கப் புரட்சிக்குப் பிறகு நோவா ஸ்கோடியாவுக்கு குடிபெயர்ந்தார். கெஸ்னர் ஒரு சிறந்த வாசகர் என்றும் மற்றும் விடாமுயற்சியுள்ள மாணவர் என்று குறிப்பிடப்படுகிறார். அவரது வாழ்க்கையின் பெரும்பகுதி நியூ பிரன்சுவிக் செயின்ட் ஜான் நகரில் வாழ்ந்தார். ஆபிரகாம் பினியோ கெஸ்னர் கனடிய புவியியல் மற்றும் இயற்கை வரலாறு பற்றிய ஆய்வின் வளர்ச்சியில் ஒரு செல்வாக்குமிக்க மனிதராக வாழ்ந்தார்.
துவக்க வணிகமும் கல்வியும்
தனது இருபதுகளின் முற்பகுதியில் கெஸ்னர் கரீபியன் மற்றும் அமெரிக்காவில் உள்ள தோட்டங்களுக்கு குதிரைகளை விற்கும் ஒரு முயற்சியைத் தொடங்கினார். ஆனால் கெஸ்னர் இரண்டு கப்பல் விபத்துக்களில் குதிரைகளை இழந்த பின்னர் இந்த நிறுவனம் சரிவடைந்தது. நிதி ரீதியாக சிக்கலில் இருந்த கெஸ்னர் குடும்ப பண்ணைக்குத் திரும்பி 1824இல் முக்கிய கென்ட்வில்லில் இருந்த மருத்துவர் ஐசக் வெப்ஸ்டரின் மகள் ஹாரியட் வெப்ஸ்டரை மணந்தார்.
அப்போதும் கூட, கெஸ்னர் ஒழுங்காக மருத்துவம் படித்து, அவரது குடும்பத்திற்கு ஒரு நிலையான வருமானத்தை ஈட்டினால், கடன்களை தான் கவனித்துக்கொள்ள கெஸ்னரரின் மாமனார் வெப்ஸ்டர் முன்வந்தார். 1825ல், கெஸ்னர், சர் ஆஸ்ட்லி பாஸ்டன் கூப்பரின் கீழ் செயின்ட் பார்தலோமெவ் மருத்துவமனையில் மருத்துவம் படிக்கவும், ஜான் அபெர்னெட்டியின் கீழ் கைஸ் மருத்துவமனையில் அறுவை சிகிச்சை செய்வதற்கும் லண்டன் சென்றார். முதன்மையாக மருத்துவ மாணவராக இருந்தபோது, கெஸ்னர் நில அறிவியலில் தனது ஆர்வத்தை வளர்த்துக் கொண்டார் மற்றும் கனிமவியல் மற்றும் புவியியலில் விரிவுரைகளும் செய்தார்.கெஸ்னர் சார்லஸ் லீலுடன் வாழ்நாள் உறவை ஏற்படுத்தினார்.
இளமைக் கால வாழ்க்கை: மருத்துவர் & கனிம ஈடுபாடு
கெஸ்னர் மருத்துவத்துறையில் தகுதி வாய்ந்த மருத்துவராகப் பட்டம் பெற்றார். 1827ல் நோவா ஸ்கொட்டியாவின் பார்ஸ்போரோவில் ஒரு பயண மருத்துவராக குடியேறினார். இருப்பினும் கெஸ்னர் புவியியலில் தனது ஆர்வத்தைத் தொடர்ந்தார். அதில் புகழ் வாய்ந்த புவியியலாளர்களின் புத்தகங்களையும் ஆய்வுகளையும் படித்தார்.
அத்துடன் குதிரை மீது தனது பயணச் சுற்றுகளைச் செய்யும்போது அவரது கவனத்தை ஈர்த்த கனிம மாதிரிகளை எடுக்கும் பழக்கத்தை வளர்த்துக் கொண்டார். 1836 ஆம் ஆண்டில் கெஸ்னர் தனது முதல் புத்தகமான நோவா ஸ்கொட்டியாவின் புவியியல் மற்றும் கனிமவியல் (Remarks on the Geology and Mineralogy of Nova Scotia) பற்றிய குறிப்புகளை வெளியிட்டார். சார்லஸ் டி. ஜாக்சனின் முந்தைய புவியியல் ஆய்வில் உள்ள விஷயங்களைவிட இந்த புத்தகத்தில் அதிக தகவல்கள் இருந்தன. மேலும் சிக்கலான கருத்துக்களை எளிய மொழியில் கெஸ்னர் வெளிப்படுததி தனது திறனை நிரூபித்தார். நோவா ஸ்கொட்டியாவின் புவியியல் மற்றும் கனிமவியல் பற்றிய குறிப்புகள் வெளியிடப்பட்டதைத் தொடர்ந்து, கெஸ்னர் புவியியல் மற்றும் அதனுடன் இணைக்கப்பட்ட அறிவியல்களைப் படிப்பதில் தனது முயற்சிகளை மையப்படுத்தினார்.
பணி பறிப்பு
1838ல் நியூ பிரன்சுவிக் அரசாங்கம் கெஸ்னரை மாகாண புவியியலாளராக நியமித்தது. மேலும் அவர் செயிண்ட் ஜானுக்கு மாகாணத்தின் புவியியல் ஆய்வை நடத்தினார். ஐந்து ஆண்டு காலம் கெஸ்னர் தனது கோடை காலங்களை புவியியல் களப்பணி மற்றும் அவரது குளிர்காலம் மாதிரிகள் வகைப்படுத்துதல் மற்றும் அறிக்கைகளை எழுதுவதில் செலவிட்டார்.
கெஸ்னரின் புவியியல் ஆய்வுகள் 1840களின் தரத்தின்படி உயர்ந்த தரம் வாய்ந்தவை என்றாலும், அவருக்கு சுரங்கத்தில் எந்த அனுபவமும் இல்லை, மேலும் மாகாணத்தின் கனிம இருப்புக்களை யதார்த்தமாக மதிப்பீடு செய்யத் தவறிவிட்டார். கெஸ்னரின் புவியியல் ஆய்வுகள் வெளியிடப்பட்டதைத் தொடர்ந்து, உள்ளூர் தொழில் முனைவோர் குயின்ஸ் கவுண்டியில் நிலக்கரி மற்றும் இரும்புச் சுரங்கங்களைத் திறந்தனர். ஆனால், உடனே அவர்கள் தாதுவின் அளவையும் தரத்தையும் கண்டு விரைவில் ஏமாற்றமடைந்தனர். மகிழ்ச்சியற்ற முதலீட்டாளர்கள் கெஸ்னரின் கணக்கெடுப்புகளை கேள்விக்குள்ளாக்கினர். மேலும் அரசு கெஸ்னரை 1843 இல் அவரை பணியிலிருந்து வெளியேற்றியது.
ஆல்பர்டைட் கண்டுபிடிப்பு
கெஸ்னர் தனது புவியியல் ஆய்வின் முதல் கோடையில், ஆல்பர்ட் கவுண்டியில் உள்ள பெட்டிட்கோடியாக் ஆற்றில் ஒரு பிட்டுமினஸ் (bituminous) என்ற பொருளைக் கண்டுபிடித்தார். அதை நிலக்கரி அல்லது நிலக்கீலிலிருந்து (asphalt) வேறுபடுத்த ஆல்பர்டைட் (albertite) என்று பெயரிட்டார்.
அருங்காட்சியகம்
கெஸ்னர் செயின்ட் ஜானில் இருந்தபோது, தாதுக்கள் மற்றும் வனவிலங்கு மாதிரிகள் பற்றிய விரிவான தொகுப்பை சேகரித்தார். அவைகளை 1842ல் ஒரு அருங்காட்சியகத்தில் சேமித்தார். கெஸ்னரின் இந்த அருங்காட்சியகம்தான் கனடாவில் முதன்முதலில் உருவான அருங்காட்சியகம். மேலும் அதன் பட்டியலில் 2,173 வகைபாடுகள் இருந்தன. இந்த அருங்காட்சியகம் ஒரு நிதி நெருக்கடியைச் சந்தித்தது. கெஸ்னர் நியூ பிரன்சுவிக்கை விட்டு வெளியேறியபோது அவரிடமிருந்து செயிண்ட் ஜான் மெக்கானிக்ஸ் நிறுவனம் பொருட்களை வாங்கியது. 1890 ஆம் ஆண்டில் நியூ பிரன்சுவிக்கின் நேச்சுரல் ஹிஸ்டரி சொசைட்டி இந்த தொகுப்பை எடுத்துக் கொண்டது. இது இன்று நியூ பிரன்சுவிக் அருங்காட்சியகம்.
ஆணையாளர் கெஸ்னர்
கெஸ்னர் 1843ல் தனது புவியியல் நியமனம் நிறுத்தப்பட்டதைத் தொடர்ந்து, நோவா ஸ்கொட்டியாவின் கார்ன்வாலிஸில் உள்ள தனது குடும்ப இல்லத்திற்கு வேதனையோடு திரும்பினார். அப்போது அவர் தந்தையுடன் 87 வயதினராக இருந்தார். குடும்பப் பண்ணையில் பணிபுரியும் போதும், கெஸ்னர் தொடர்ந்து மருத்துவம் பார்த்துக்கொண்டே புத்தகங்கள் எழுதினார். பொது சொற்பொழிவுகள் செய்தார்; சோதனைகளை நடத்தினார்.
பின் அவர் நியூ பிரன்சுவிக்கிற்கு குடியேறியவர்களுக்கான குறிப்புகளை வெளியிட்டார். நோவா ஸ்கொட்டியாவின் தொழில்துறை வளங்களை கோடிட்டுக் காட்டினார். ஒரு வோல்டா பேட்டரியால் இயக்கப்படும் மின்சார மோட்டாரை உருவாக்கினார். 1846ல் நோவா ஸ்கோடியா அரசாங்கம், கெஸ்னரை இந்திய விவகார ஆணையாளராக நியமித்தது. அடுத்த ஆண்டு அவர் 'மிக்மக்' மக்களின் மக்கள் தொகை வாழ்க்கை நிலைமைகள் குறித்து ஒரு அறிக்கையை சமர்ப்பித்தார். தனது அறிக்கைக்காக மாகாணத்தில் உள்ள மிக்மக் வாழ்விடங்களுக்குச் சென்றபோது, கெஸ்னர் ஏழைப்பட்ட வறிய குடும்பங்களுக்கு உதவுவதற்காக தனது சொந்த பணத்தை நன்கொடையாக அளித்தார்.
உதாசீனம் செய்யப்பட கெஸ்னர் அறிக்கை
கெஸ்னர் 1842 ஆம் ஆண்டில், நிலக்கரியைத் தேடி கியூபெக்கிற்குச் சென்றார். அங்கு எதிர்கால மிகுவாஷா தேசியப் பூங்காவின் பெரிய புதைபடிவ புதையல்களை/வைப்புகளைக் கண்டுபிடித்தார். இருப்பினும், 1879 ஆம் ஆண்டில் புதைபடிவங்கள் மீண்டும் கண்டுபிடிக்கப்படும் வரை அவரது அறிக்கையின் அறிவிப்பு எடுக்கப்படவில்லை
மண்ணெண்ணெய் கண்டுபிடிப்பு
கெஸ்னர் 1840களில் ஹைட்ரோகார்பன்களில் சோதனை செய்யத் தொடங்கினார். அட்லாண்டிக் கடல் தாண்டி குதிரைகளை அனுப்பும்போது, டிரினிடாட்டின் பிட்ச் ஏரியிலிருந்து பிட்டுமின்(Bitumen) மாதிரியைப் பயன்படுத்தி, கெஸ்னர் பிட்மினஸ் பொருட்களிலிருந்து எண்ணெய்கள் மற்றும் வாயுவைப் பிரித்தெடுக்கும் முறையை உருவாக்கினார். முதல் தயாரிப்பு திருப்திகரமாக இல்லை என்று கெஸ்னர் அறிந்தார், ஏனெனில் அதில் ஒரு துர்நாற்றம் வீசியது. மேலும் அப்போது மூலப்பொருள் விலை அதிகம் மற்றும் அவரது சோதனைகள் ஒரு டன் டிரினிடாட் பிட்டுமின் 42 கேலன் எண்ணெயை மட்டுமே உற்பத்தி செய்யும் என்று பரிந்துரைத்தது.
டிரினிடாட்டின் பிட்டுமினிலிருந்து ஆல்பர்டைட்டுக்கு தனது சோதனைகளை மாற்றினார் கெஸ்னர். அப்போது திமிங்கல எண்ணெய் அல்லது நிலக்கரி எண்ணெயைப் பயன்படுத்தும் விளக்குகளுடன் ஒப்பிடும்போது, பிட்டுமின் பொருளிலிருந்து எடுக்கப்படும் எரியும் எண்ணெய் பிரகாசமான மற்றும் தூய்மையான சுடரை உருவாக்குவதைக் கண்டறிந்தார். சார்லோட்டவுனில் தொடர்ச்சியான பொது சொற்பொழிவுகளை மேற்கொண்டபோது, கெஸ்னர் ஆகஸ்ட் 1846 இல் புதிய விளக்கு எரிபொருளைத் தயாரிப்பது மற்றும் பயன்படுத்துவது பற்றி முதன் முதல் பொதுவெளியில் மக்களுக்கு வெளிப்படுத்தினர. மெழுகு மற்றும் எண்ணெய் ஆகிய இரண்டு கிரேக்க சொற்களிலிருந்து கெஸ்னர் முதலில் தனது தயாரிப்பை "மண்ணெண்ணெய்" என்று பெயரிட்டு அழைத்தார்.
மண்ணெண்ணெய் தொடர்பான பிரச்சினையும் இறுதி வெற்றியும்
கெஸ்னரின் தந்தை அக்டோபர் 13, 1850ல் காலமானார், அவர் தனது குடும்பத்தை ஹாலிஃபாக்ஸுக்கு அருகிலுள்ள சாக்வில்லே என்ற சிறிய நகரத்திற்கும் 1852 இல் ஹாலிஃபாக்ஸுக்கும் மாற்றினார். ஹாலிஃபாக்ஸில், டஸ்னொனால்டின் 10 வது ஏர்ல் தாமஸ் கோக்ரேனை கெஸ்னர் அறிமுகம் செய்தார். இவர்கள் இருவரும் (இந்த ஜோடி) ஆல்பர்ட் கவுண்டி, நியூ பிரன்சுவிக், மற்றும் டிரினிடாட்டின் சுருதி ஏரியிலிருந்து பிட்டுமின் ஆகியவற்றிலிருந்து ஆல்பர்டைட் பயன்படுத்தி ஹாலிஃபாக்ஸை ஒளிரச் செய்யும் ஒரு நிறுவனத்தை அமைக்க திட்டமிட்டனர். இருப்பினும் கோக்ரேனின் சேவை விதிமுறைகள் ஏப்ரல் 1851 இல் காலாவதியானது, மேலும் இந்த ஜோடி திட்டத்தை நிறைவேற்றுவதற்கு முன்பு அவர் இங்கிலாந்து திரும்பினார்.
கெஸ்னர் இந்தத் திட்டத்தை சொந்தமாகத் தொடர முயன்றார். ஆனால் ஹாலிஃபாக்ஸின் நகர சபை இவருக்குப் போட்டி குழுவான ஹாலிஃபாக்ஸ் எரிவாயு நிறுவனத்திற்கு எரிவாயு உரிமத்தை வழங்கியது. மேலும், ஆல்பர்ட் கவுண்டியில் பிட்டுமினுக்கு குத்தகை பெற கெஸ்னர் முயற்சித்த போதிலும், மற்றொரு தொழிலதிபர் வில்லியம் கெய்ர்ன்ஸ் ஏற்கனவே அந்த பகுதியில் நிலக்கரி சுரங்க உரிமையை வாங்கியிருந்தார்.
கெர்ன்ஸ் கெஸ்னரின் ஆட்களை பிட்டுமின் வைப்புத் தளத்திலிருந்து வலுக்கட்டாயமாக வெளியேற்றினர். கெஸ்னர் கெய்ர்ன்ஸுக்கு எதிராக அத்துமீறியதற்காக வழக்குத் தொடர்ந்தார். ஆல்பர்டைட் வைப்பு நிலக்கரி அல்லது நிலக்கீல் என்பதை மையமாகக் கொண்டது.
சுரங்க நிலக்கரிக்கான கெய்ரின் உரிமத்தில் "பிற சுரங்கங்கள் மற்றும் தாதுக்கள்" அடங்கியதாக நீதிபதி கூறிய நடுவர், இறுதியில் கெஸ்னருக்கு எதிராக பக்கபலமாக இருந்தார். இதன் விளைவாக ஆல்பர்டைட் அடுத்த 30 ஆண்டுகளுக்கு "ஆல்பர்ட் நிலக்கரி" என்று தவறாக அடையாளம் காணப்பட்டது. 1853 ஆம் ஆண்டின் முற்பகுதியில், விசாரணையின் முடிவைத் தொடர்ந்து, கெஸ்னரும் அவரது குடும்பத்தினரும் நியூயார்க் நகரத்திற்கு குடிபெயர்ந்தனர், அங்கு அவர் முன்பு தனது மண்ணெண்ணெய் காட்சிக்கு வைத்திருந்தார் மற்றும் சிறப்பான விளம்பரத்தையும் பெற்றார்.
முதல் காப்புரிமை மண்ணெண்ணெய்க்கு
நியூயார்க்கிற்கு வந்த பிறகு கெஸ்னர் தனது மண்ணெண்ணெய் முயற்சிகளுக்கு நிதி ஆதரவைக் கண்டுபிடிப்பதில் கவனம் செலுத்தினார். மார்ச் 1853 இல், கெஸ்னர் கப்பல் தரகர் ஹொராஷியோ ஈகிள் உடன் கூட்டு சேர்ந்து, டாக்டர் ஆபிரகாம் கெஸ்னர், நோவா ஸ்கொட்டியா மற்றும் ஒருங்கிணைந்த காப்புரிமை உரிமைகளை நிறைவேற்றுவதற்கான ஒரு நிறுவனத்தை உருவாக்குவதற்கான திட்டம் என்ற தலைப்பில் எட்டு பக்க சுற்றறிக்கை ஒன்றை வெளியிட்டார்.
இங்கிலாந்தின் மிடில்செக்ஸின் டன்டொனால்ட் ஏர்ல், அஸ்பால்ட் சுரங்க மற்றும் மண்ணெண்ணெய் நிறுவனம் என்ற புதிய நிறுவனத்தின் பங்குகளில், 100,000 டாலர் விற்பனைக்கு துண்டுப்பிரசுரம் வழங்கப்பட்டது. பின்னர் வட அமெரிக்க மண்ணெண்ணெய் நிறுவனம் என மறுபெயரிடப்பட்டது. துண்டுப் பிரசுரம் மண்ணெண்ணெய் எண்ணெய்களுக்கான ஏராளமான பயன்பாடுகளைக் கோடிட்டுக் காட்டியது மற்றும் கெஸ்னர் நிறுவனத்தின் தலைமை வேதியியலாளர், குறைந்த சம்பளத்திற்கு பணியமர்த்தப்பட்டார்.
ஜூன் 27, 1854 இல், கெஸ்னர் அமெரிக்க காப்புரிமைகளை 11,203, 11,204 மற்றும் 11,205 "முன்னேற்றத்திற்காக மண்ணெண்ணெய் எரியும் திரவங்களில், " அவர் காப்புரிமை உரிமையை வட அமெரிக்க மண்ணெண்ணெய் நிறுவனத்திற்கு மாற்றினார்.
காப்புரிமையில், கெஸ்னர் மூன்று வகையான மண்ணெண்ணெய் பற்றி விவரித்தார், அவர் மண்ணெண்ணெய் A, B மற்றும் C என பெயரிட்டார். மண்ணெண்ணெய் A என்பது மிகவும் கொந்தளிப்பான பகுதியாகும், இது இன்று பெட்ரோல் என அழைக்கப்படுகிறது. மண்ணெண்ணெய் B சற்று குறைவான கொந்தளிப்பானது மற்றும் முக்கியமாக மற்ற தரங்களுடன் கலப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டது. மண்ணெண்ணெய் C என்பது விளக்கு எரிபொருளாகும், இது "நிலக்கரி எண்ணெய்" அல்லது "கார்பன் எண்ணெய்" என்று அறியப்பட்டது.
மண்ணெண்ணெய் உற்பத்தி
கெஸ்னரின் வழிகாட்டுதலின் கீழ், வட அமெரிக்க மண்ணெண்ணெய் நிறுவனம் ஏழு ஏக்கர் நிலப்பரப்பில் நிலக்கரி எண்ணெய் சுத்திகரிப்பு நிலையத்தை லாங் தீவின் நியூட்டவுன் க்ரீக்கில் கட்டத் தொடங்கியது, இது வட அமெரிக்காவில் முதன்மையானது. 1856 வாக்கில் நிறுவனம் விளக்கு எரிபொருளாகப் பயன்படுத்த மண்ணெண்ணெய் விற்பனை செய்தது. ஆகஸ்ட் 1859 இல் நியூயார்க் வணிக விளம்பரதாரரின் ஒரு கட்டுரையின் படி, இந்த ஆலை கட்ட 1.25 மில்லியன் டாலர் செலவானது. 200 ஆண்களுக்கு வேலை கொடுத்தது, ஆண்டுக்கு 30,000 டன் நிலக்கரியைப் பயன்படுத்தியது மற்றும் ஒரு நாளைக்கு 5,000 கேலன் மண்ணெண்ணெய் ஏற்றுமதி செய்தது. நவீன பொறியியலாளர்கள் கெஸ்னரின் தொழிற்சாலையின் திறமையான வடிவமைப்பைப் பாராட்டியுள்ளனர். இது 1914 ஆம் ஆண்டின் பிற்பகுதியில் கட்டப்பட்ட தொழிற்சாலைகளிலிருந்து மிகக் குறைவு. இந்த நிறுவனம் கெஸ்னரை மிகவும் செல்வந்தர்களாக மாற்றவில்லை என்றாலும், அவர் நியூயார்க்கின் புரூக்ளினில் வசதியாக வாழ்ந்தார், அங்கு அவர் உள்ளூர் தேவாலயம் மற்றும் சமூகத்தில் முக்கியமானவராக அங்கீகரிக்கப்பட்டார்.
எண்ணெய் நிறுவன போட்டிகள்
1850களின் பிற்பகுதியில் பல்வேறு நிலக்கரி எண்ணெய் போட்டியாளர்கள் வந்ததால் வட அமெரிக்க மண்ணெண்ணெய் நிறுவனம் அதிகரித்த போட்டியை எதிர்கொள்ளத் தொடங்கியது. அதிகரித்த போட்டிக்கு பதிலளிக்கும் விதமாக, வட அமெரிக்க மண்ணெண்ணெய் நிறுவனம் மார்ச் 28, 1859 அன்று ஒரு துண்டு பிரசுரத்தை வெளியிட்டது. இது மண்ணெண்ணெய் அவர்களின் பதிவு செய்யப்பட்ட வர்த்தக முத்திரை என்றும் மற்றவர்களால் தயாரிக்கப்பட்ட எண்ணெய்கள் பெயரைப் பயன்படுத்த முடியாது என்றும் வாடிக்கையாளர்களுக்கு அறிவுறுத்தியது.
ஒரு முக்கிய போட்டி உற்பத்தியாளர், மாசசூசெட்ஸின் பாஸ்டனின் சாமுவேல் டவுனர் 1859 இன் ஆரம்பத்தில் பெயர் மற்றும் கெஸ்னரின் சுத்திகரிப்பு செயல்முறைக்கு உரிமம் வழங்க ஒரு ஒப்பந்தம் செய்தார். "பாரஃபின் ஆயில்" என்று பெயரிடப்பட்ட ஒரு தயாரிப்புக்கு பெட்ரோலிய எரிபொருளை வடிகட்டுவதற்கான ஒரு செயல்முறையை சுயாதீனமாக உருவாக்கிய ஸ்காட்டிஷ் வேதியியலாளர் ஜேம்ஸ் யங், வட அமெரிக்க மண்ணெண்ணெய் நிறுவனத்தின் கூற்றுக்களை அறிந்தபோது, அவர் காப்புரிமை மீறலுக்காக தாக்கல் செய்து வெற்றி பெற்றார்.கெஸ்னரின் மண்ணெண்ணெய் பற்றிய முதல் பொது வெளி விளக்கத்திற்கு இரண்டு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, 1848 ஆம் ஆண்டில் யங் தனது வடிகட்டுதல் சோதனைகளைத் தொடங்கினாலும், 1852 ஆம் ஆண்டில் தனது செயல்முறைக்கு ஒரு அமெரிக்க காப்புரிமையை முதலில் தாக்கல் செய்தார். அதன்பிறகு, வட அமெரிக்க மண்ணெண்ணெய் நிறுவனம் யங்கிற்கு ராயல்டியை செலுத்த வேண்டியிருந்தது.
திருமணம் மற்றும் குழந்தைகள்
கெஸ்னர் 1824 இல் முக்கிய கென்ட்வில் மருத்துவர் ஐசக் வெப்ஸ்டரின் மகள் ஹாரியட் வெப்ஸ்டரை மணந்தார். அவர்களுக்கு ஏழு மகன்களும் மூன்று மகள்களும் இருந்தனர். ஆனால் மூன்று குழந்தைகள் குழந்தை பருவத்திலேயே இறந்தனர். அவரது மூன்று மகன்களான ப்ரோவர் (1834-1873), ஜான் ஃபிரடெரிக் (1839-1899), மற்றும் ஜார்ஜ் வெல்ட்டன் (1829-1904) ஆகியோர் புவியியல் மற்றும் வேதியியலில் தொழில் வாழ்க்கையைத் தொடர்ந்தனர். ஆனால் கெஸ்னர் சிறிதும் பயனடையவில்லை. சுத்திகரிப்பு தொழில்நுட்பத்தில் தனது பங்களிப்பைச் செய்த அவர், மண்ணெண்ணெய் நிறுவனத்தின் வேதியியலாளராக மாற்றப்பட்டார்.
இறுதி வாழ்க்கை
நிலக்கரி குறித்த ஒரு நடைமுறை ஆய்வு வெளியீட்டிற்குப் பிறகு, கெஸ்னர் ஒரு வடிகட்டுதல் ஆலோசகராக ஆனார், 1860 ஆம் ஆண்டில் என்னிஸ்கில்லன் டவுன்ஷிப்பில் உள்ள எண்ணெய் வயல்களைப் பார்வையிட்டார். கெஸ்னர் 1861 ஆம் ஆண்டில் ஹாமில்டனில் தனது பெட்ரோலிய சுத்திகரிப்பு நிலையத்தை உருவாக்க ஜேம்ஸ் மில்லர் வில்லியம்ஸுக்கு உதவி னார். 1863 ஆம் ஆண்டில், கெஸ்னர் நோவா ஸ்கொட்டியாவின் ஹாலிஃபாக்ஸுக்குத் திரும்பினார், அங்கு அவருக்கு டல்ஹெளசி பல்கலைக்கழகத்தில் இயற்கை வரலாற்றின் தலைவர் வழங்கப்பட்டார், ஆனால் அவர் இந்த பதவியைப் பெறுவதற்கு முன்பு ஏப்ரல் 29, 1864 அன்று மரணித்தார். கெஸ்னர் ஹாலிஃபாக்ஸின் கேம்ப் ஹில் கல்லறையில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.
ஏப்ரல் 1864 இல் ஆபிரகாம் இறந்த ஒரு வருடம் கழித்து அந்த பதிப்பை அவரது மகன் ஜார்ஜ் வெல்ட்டன் வெளியிட்டார். இது பெட்ரோலியத் துறையின் எதிர்கால வளர்ச்சியில் மிகவும் செல்வாக்கு செலுத்தியது மற்றும் சுத்திகரிப்பு வணிகம் எடுக்கும் எதிர்கால போக்கைப் பற்றிய அவரது கணிப்புகளின் துல்லியத்தன்மைக்கு குறிப்பிடத்தக்கதாகும்
இறப்புக்குப் பின்னரும் பெருமைகள்
[ஏப்ரல் 29 - ஆபிரகாம் கெஸ்னரின் பிறந்தநாள்]