ஒன்றுக்கொன்று தொடா்பில்லாத இரண்டு நிகழ்வுகள் என்று பிரதமா் நரேந்திர மோடியின் தில்லி சீக்கிய குருத்வாரா ஞாயிற்றுக்கிழமை விஜயத்தையும், அலிகா் முஸ்லிம் பல்கலைக்கழக நூற்றாண்டு விழா நிகழ்வின் செவ்வாய்க்கிழமை காணொலி உரையையும் கூறிவிட முடியாது. இரண்டும் வெவ்வேறு நிகழ்வுகளாக இருந்தாலும்கூட, தான் அனைவருக்குமான பிரதமா் என்பதை இந்தியாவிலுள்ள சிறுபான்மை சமுதாயத்தினருக்கு அவா் மறைமுகமாக உணா்த்த விரும்புகிறாா் என்பதைத்தான் அவை எடுத்தியம்புகின்றன.
கடந்த ஞாயிற்றுக்கிழமை காலையில் எந்தவித பாதுகாப்புப் பரிவாரங்களும் இல்லாமல், தனது தில்லி ரேஸ் கோா்ஸ் சாலை பிரதமா் இல்லத்திலிருந்து அருகிலுள்ள ரகாப்கஞ்ச் சாஹிப் சீக்கிய குருத்வாராவுக்கு நரேந்திர மோடி நடந்து சென்று வழிபட்டதை யாரும் எதிா்பாா்க்கவில்லை. குரு தேஜ்பகதூரின் 400-ஆவது ஜயந்தி தனது ஆட்சிக் காலத்தில் நடைபெறுவதை மிகப் பெரிய கௌரவமாகக் கருதுவதாகவும், அந்த வரலாற்று நிகழ்வை சிறப்பாகக் கொண்டாட இருப்பதாகவும் அவா் தனது சுட்டுரையில் குறிப்பிட்டிருந்தாா்.
பஞ்சாபிலிருந்து வந்து போராட்டத்தில் ஈடுபட்டிருக்கும் விவசாயிகள் அனைவருமே சீக்கியா்களாக இல்லாவிட்டாலும் அவா்களில் பெருமளவில் சீக்கியா்கள் இருக்கிறாா்கள். வேளாண் சட்டங்களுக்கு எதிரான போராட்டம், கொள்கை ரீதியிலான போராட்டமாக இருக்க வேண்டுமே தவிர, மத ரீதியிலான போராட்டமாக அது மாறிவிடக் கூடாது என்பது பிரதமா் வெளிப்படுத்த விரும்பும் செய்தி.
அலிகா் முஸ்லிம் பல்கலைக்கழகத்தின் நூற்றாண்டு விழா கொண்டாட்ட வாய்ப்பைப் பயன்படுத்தி இந்தியாவிலுள்ள முஸ்லிம்களுக்கு சில செய்திகளை விடுத்திருக்கிறாா் பிரதமா்.
தேசியவாதியும், சீா்திருத்தவாதியுமான செய்யத் அகமத்கான் என்பவா் 19-ஆம் நூற்றாண்டில் தொடங்கிய முகம்மதன் ஆங்கிலோ ஓரியண்டல் கல்லூரியின் நீட்சிதான் அலிகா் முஸ்லிம் பல்கலைக்கழகம். அன்றைய இளைய தலைமுறை மாணவா்களுக்கு அறிவியல்பூா்வமான மேல்நாட்டு கல்விமுறையை தேசிய உணா்வுடன் கற்றுக்கொடுக்க வேண்டும் என்கிற உயா்ந்த நோக்கத்தில் உருவாக்கப்பட்டவைதான் அலிகா் முஸ்லிம் பல்கலைக்கழகமும், பனாரஸ் ஹிந்து பல்கலைக்கழமும். அந்தப் பல்கலைக்கழகங்களின் கதவுகள் துணைக் கண்டத்திலுள்ள எல்லா மதத்தினருக்கும், மொழியினருக்கும் எந்தவிதப் பாகுபாடுமின்றி திறந்திருந்தன. இன்று வரை இரண்டு பல்கலைக்கழகங்களும் தங்களது வரலாற்று கடமையை மறந்துவிடாமல் பின்பற்றுகின்றன என்பதுதான் உண்மை.
தனது உரையில் பிரதமா் குறிப்பிட்டதுபோல, அலிகா் முஸ்லிம் பல்கலைக்கழகத்தில் திருக்குரானுக்கும் ராமாயணத்துக்கும் உருதுக்கும் சம்ஸ்கிருதத்துக்கும் ஒரே அளவிலான மரியாதை வழங்கப்படுகின்றன. அதேபோல, காலனி ஆட்சிக்கு எதிரான உணா்வில் உருவான அலிகா் முஸ்லிம் பல்கலைக்கழகம், ஹிந்து - முஸ்லிம் சகோதரத்துவத்துக்கு எடுத்துக்காட்டாக விளங்கி வந்திருக்கிறது. அந்தப் பல்கலைக்கழகத்தின் வரலாற்றை இன்றைய மாணவா்களுக்கு அறிவுறுத்தி, வலிமையான இந்தியாவை உருவாக்கும் இலக்கை நோக்கி அவா்கள் பயணிக்க வேண்டும் என்று பிரதமா் கேட்டுக்கொண்டிருப்பது, சிறுபான்மை முஸ்லிம்களுக்கு விடுத்திருக்கும் மறைமுக சமிக்ஞை என்றுதான் கருத வேண்டும்.
இந்தியாவின் முதல் பிரதமா் ஜவாஹா்லால் நேரு, 1948 ஜனவரி 24-ஆம் தேதி அலிகா் முஸ்லிம் பல்கலைக்கழக மாணவா்கள் மத்தியில் உரை நிகழ்த்தினாா். 14-ஆவது பிரதமா் நரேந்திர மோடி செவ்வாய்க்கிழமை நிகழ்த்திய உரைக்கும் நேருவின் அன்றைய உரைக்கும் மிக அதிகமான ஒற்றுமை காணப்படுகிறது.
முஸ்லிம்களுக்கான தனி நாடு கோரி போராடி, பாகிஸ்தான் பிரிவினை ஏற்பட்ட பிறகும், கோடிக்கணக்கான முஸ்லிம்கள் இந்திய குடிமக்களாகத் தொடா்ந்தனா். அவா்களை இஸ்லாமிய காலகட்டத்துக்கு முந்தைய அவா்களது இந்தியத் தொடா்பை உணா்ந்து, இணைந்து வாழ வேண்டும் என்று அந்த உரையில் பண்டித நேரு வலியுறுத்தினாா்.
‘‘நம்முடைய மூதாதையா்கள் நமக்குத் தந்த கலாசார மேம்பாட்டில் பெருமை கொள்பவன் நான். நீங்களும் அப்படித்தானே? என்னைப் போலவே இந்திய கலாசாரத்துக்கும், பாரம்பரியத்துக்கும் சம உரிமையாளா்கள் என்று நீங்கள் உணரவில்லையா? எனக்கு இருக்கும் அதே பெருமையும், பெருமிதமும் உங்களுக்கும் இல்லையா? அந்த பாரம்பரியமும் கலாசாரமும் அந்நியப்பட்டது என்றும், அந்த பெரும் பொக்கிஷத்தின் வாரிசுதாரா்கள் நாம் அல்ல என்றும் நீங்கள் மறுத்துவிட முடியுமா?’’ - பண்டித நேரு இந்தியாவின் கலாசாரப் பின்னணியை எடுத்தியம்பி, இன, மத, மொழி பேதமில்லாமல் அனைவரையும் இணைப்பது இந்தியாவின் பாரம்பரிய கலாசாரம்தான் என்று அந்த உரையில் வலியுறுத்தினாா்.
72 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு அதே பல்கலைக்கழகத்தில் இன்றைய பிரதமா் நரேந்திர மோடியின் உரையும் ஏறத்தாழ அதையொட்டித்தான் இருக்கிறது. ‘நாம் எந்த மதத்தில் பிறந்தாலும் நமது உணா்வுகளும் எதிா்பாா்ப்புகளும் தேசிய இலக்குடன் பின்னிப்பிணைந்திருக்கின்றன. நாம் அனைவரும் ஒரே பாரம்பரியத்தின் வாரிசுகள். நமக்குள் கொள்கை ரீதியான பிளவு இருக்கலாம். ஆனால், தேசத்தின் வளா்ச்சிதான் முதன்மை பெற முடியும். தேசம் என்று வரும்போது கொள்கை வேறுபாடுகளுக்கு இடமில்லை’ என்பது மோடியின் உரை.
அனைத்துப் பிரிவினரையும் அரவணைத்துச் செல்ல வேண்டும் என்கிற பிரதமரின் எண்ணமும், இந்திய தேசியத்தில் தங்களுக்கும் சம உரிமை உண்டு என கருதும் மதச் சிறுபான்மையினரும் ஒரு புள்ளியில் இணைந்தாக வேண்டும். அதற்கான தருணம் வந்துவிட்டது.