பகுதி - 265

நாலும் ஐந்து வாசல் கீறு தூறு ... ஒன்பது வாசல்களாகக் கீறி வகுக்கப்பட்டதும்; அற்பமானதுமான;

உடம்பு கால்கை யாகி ... உடலாகி அதற்குக் காலும் கையும் ஏற்பட்டு;

நாரி யென்பில் ஆகும் ஆகம் ... நரம்பாலும் எலும்பாலும் ஆன இந்த உடலிலே,

அதனூடே நாதம் ஒன்ற ... ஒலியாகிய புலன் பொருந்த,

ஆதி வாயில் ... எல்லாச் செயல்களுக்கும் மூலமாக இருக்கும் ஐம்புலன்களின் மூலமாக,

நாடகங்க ளான ஆடி ... இந்த உலகத்திலே பலவகையான கூத்துகளை ஆடியும்;

நாடறிந்திடாமல் ஏக ... உயிர் எவ்வாறு போயிற்று என்பதை உலகம் அறிந்திடாத வகையில் அது பிரிவதற்காகவே

வளராமுன் ... இந்த உடல் வளர்ந்து முடிப்பதற்குள்,

நூல் அநந்த கோடி தேடி மால்மிகுந்து ... எண்ணற்ற பலகோடி நூல்களைத் தேடிப் படித்து அதனாலே மயக்கம் ஏற்பட்டு,

பாருளோரை நூறு செஞ்சொல் கூறி ... உலகத்தில் இருக்கும் செல்வந்தர்களை நூறுவிதமான சொற்களால் புகழ்ந்து பாடி, (அதனால் ஒருபயனும் இல்லாததால்

மாறி விளைதீமை ... மனம் மாறி சோர்வுற்று, இப்படி விளைகின்ற தீமையால்,

நோய்கலந்த வாழ்வுறாமல் ... நோய்கள் கலந்த வாழ்க்கையை அடையாமல் (அதற்கு பதிலாக)

நீகலந்து உள் ஆகு ஞான நூல் அடங்க . ... நீ என்னுளே கலந்து, என் உள்ளத்திலேயே பொருந்தியிருக்கச் செய்யும் ஞானநூல்கள் அனைத்தையும்,

ஓத வாழ்வு தருவாயே ... ஓதவும் உணரவும் கூடியதான வாழ்வைத் தந்தருள வேண்டும்.

காலன் வந்து பாலன் ஆவி காய வென்று ... பாலனான மார்கண்டேயனுடைய உயிரை யமன் வந்து வருத்த,

பாசம் வீசு காலம் வந்து ... அவன் பாசக்கயிற்றை வீசிய சமயத்திலே வெளிப்பட்டு,

ஓலம் ஓலம் எனும் ஆதி ... ‘அபயம் அபயம்’ என்று ஓலமிட்டு அழைக்கப்பட்ட ஆதிமுதல்வனும்;

காமன் ஐந்து பாணமோடு வேமின் என்றுகாணு மோனர் ... ‘உன்னுடைய ஐந்து மலர்க்கணைகளோடு நீ எரிந்து போவாயாக’ என்று கண்ணைத் திறந்து பார்த்த மௌன மூர்த்தியும்;

காள கண்ட ரோடு ... நீலகண்டருமாகிய சிவபெருமானுக்கு 

வேத மொழிவோனே ... வேதத்தின் தொடக்கமாகிய பிரணவத்தின் பொருளை உபதேசித்தவனே!

ஆல மொன்று வேலை யாகி ... ஆலகாலம் தோன்றிய பாற்கடலில் பள்ளிகொண்டு, 

யானை யஞ்சல் தீரு மூல ... யானையான கஜேந்திரனுடைய அச்சத்தைப் போக்கிய ஆதிமூலனும்;

ஆழி யங்கை ஆயன் மாயன் மருகோனே ... தன் திருக்கரத்தில் சக்கரப்படையை ஏந்தியவனும்; இடைக் குலத்தில் கண்ணனாகப் பிறந்தவனுமான திருமாலின் மருமகனே!

ஆரணங்கள் தாளை நாட ... எல்லா வேதங்களும் உன் திருவடிகளைத் தேடிநிற்க,

வாரணம் கை மேவும் ... கையிலே சேவற்கொடியை ஏந்தி,

ஆதியான செந்தில் வாழ்வதான பெருமாளே. ... ஆதிப்பரம்பொருள் வடிவாய் திருச்செந்தூரில் வீற்றிருக்கும் பெருமாளே.

</p><p align="justify"><iframe src="https://w.soundcloud.com/player/?url=https%3A//api.soundcloud.com/tracks/266958110&auto_play=false&hide_related=false&show_comments=true&show_user=true&show_reposts=false&visual=true" style="width: 371px; height: 256px" /></p><p align="justify"><strong><em>சுருக்க உரை</em></strong></p><p align="justify"><em>மார்க்கண்டேயனுடைய உயிரைக் கவர்வதற்காக யமன் வந்து வருத்திய சமயத்தில், ‘அபயம் அபயம்’ என்ற குரலுக்குத் ‘தந்தோம் தந்தோம்’ என்று சொல்லி வெளிப்பட்ட முதல்வரும்; தன் ஐந்து மலர்க்கணைகளோடு மன்மதன் எரிந்துபோகுமாறு கண்ணைத் திறந்து பார்த்த மௌன மூர்த்தியும், கரிய கண்டத்தை உடையவருமான சிவபெருமானுக்கு வேதப்பொருளை உபதேசித்தவனே!  ஆலகால விஷம் தோன்றிய பாற்கடலில் பள்ளிகொண்டிருப்பவரும்; கஜேந்திரனுடைய அச்சத்தைத் தீர்த்த ஆதி மூலனும்; கையில் சக்கரப் படையை ஏந்தியவனும்; இடையர் குலத்தில் பிறந்தவனுமான திரமாலுடைய மருமகனே!  வேதங்கள் தேடும் திருவடியைக் கொண்டவனே!  கையில் கோழிக்கொடியை ஏந்தியவனே!  முதல்வனான பெருமாளே!  திருச்செந்தூரில் வீற்றிருப்பவனே!</em></p><p align="justify"><em>ஒன்பது வாயில்கள் வகுக்கப்பட்டதும்; அற்பமானதும்; கை கால்கள் முளைத்த உடலாகவும் எலும்பாலும் நரம்பாலும் அமைந்ததுமான உடலுக்குள்ளே ஓசை என்னும் புலன் பொருந்த; எல்லாச் செயல்களுக்கும் மூலகாரணமான ஐம்புலன்களால் செலுத்தப்பட்டு இந்த உலகில் பலவிதமான கூத்துகளை ஆடி, உயிர் எப்படிப் பிரிந்தது என்பதை உலகோர் அறியாமலேயே பிரிவதற்காகவே வளர்வதற்கு முன்னால்;</em></p><p align="justify"><em>எண்ணற்ற பலகோடி நூல்களைக் கற்று, பொருளில் ஆசைகொண்டு, செல்வந்தர்களைத் தேடிச் சென்று அவர்களைச் செம்மையான சொற்களால் புகழ்ந்து பாடியும் எந்தப் பயனும் ஏற்படாமல் அதனால் விளைந்த கெடுதல்களும் நோய்களும் கலந்த இந்த வாழ்வை இனிமேலும் நான் அடையாமல், உன்னை என் உள்ளத்தினுள்ளேயே கலந்து தங்கியிருக்கும்படி வழிகாட்டக்கூடிய ஞானநூல்கள் அனைத்தையும் நான் ஓதும்படியான வாழ்வைத் தந்தருள வேண்டும்.</em></p>