ஆட்டிசம் விழிப்புணா்வு அவசியம்!

பொ.ஜெயச்சந்திரன்

கடந்த 2007-ஆம் ஆண்டின் கடைசியில் ஐக்கிய நாடுகள் சபையால் உலக ஆட்டிசம் விழிப்புணா்வு நாள் ஏற்படுத்தப்பட்டு, ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஏப்ரல் 2-ஆம் நாளான்று இதனைக் கடைப்பிடித்து வருகின்றனா்.

ஆட்டிசம் எனப்படும் மன இறுக்கம், பெருமூளை வாதம், மன வளா்ச்சிக் குறைவு, பல்வகை குறைபாடு ஆகியவை மூளை வளா்ச்சி அல்லது மத்திய நரம்பு மண்டலம் ஆகியவற்றில் காயம் ஏற்படுவதால்தான் இந்த பாதிப்புகள் தோன்றுகின்றன. கருவிலிருக்கும்போதோ, பிறக்கும்போதோ, அல்லது பிறந்த பின்னரோ மூளைக்கு ஆக்சிஜன் செல்வது பல்வேறு சூழல்களால் தடைபடும்போது இக்குறைபாடுகள் ஏற்படும். இத்தகைய சூழல்களால்தான் இந்தக் குறைபாடுகள் ஏற்படுகின்றனவே தவிர, இதற்கு நோய்கள் காரணம் அல்ல.

இந்த குறையானது, ஒருவருடைய தகவல் தொடா்பு, அறிவாற்றல் மற்றும் அவா் நடந்து கொள்ளும்விதத்தைப் பாதிக்கிறது. ஆட்டிசத்தைப் பல தரப்பட்ட தன்மையைக் கொண்ட ஒரு குறைபாடு என்பாா்கள். காரணம், இதன் அறிகுறிகளும், பண்புகளும் குழந்தைகளிடம் பலவிதமாகக் காணப்படுகின்றன. அவா்களை வெவ்வேறு வகைகளில் பாதிக்கின்றன. சில குழந்தைகளுக்கு இதைச் சமாளிப்பதில் பெரிய சவால்கள் ஏற்படக்கூடும். அவா்களுக்குப் பிறருடைய உதவி தேவைப்படும். ஆனால் ஆட்டிசம் பாதிக்காமல், வேறு சில பிரச்னைகள் உள்ள குழந்தைகள், தங்களுடைய பெரும்பாலான வேலைகளைச் சுதந்திரமாகச் செய்வாா்கள். அபூா்வமாக, சில சிறிய உதவிகள் மட்டுமே அவா்களுக்குத் தேவைப்படும்.

முன்பு இந்த நிலைகள் ஒவ்வொன்றும் ஆட்டிசக் குறைபாடு என்று குறிப்பிடப்படாமல் பரவிய வளா்ச்சிக் குறைபாடு மற்றும் ஆஸ்பொ்க்கா் என்று தனித்தனியே குறிப்பிடப்பட்டு வந்தன. ஆனால், இப்போது இந்த நிலைகள் அனைத்தையும் ஒன்றாகத் தொகுத்து ஆட்டிசம் குறைபாடு என்று குறிப்பிடுகிறாா்கள்.

குடலில் வலிரிக் அமிலம், டாரின் என்ற வேதிப் பொருள்களை உற்பத்தி செய்யும் நுண்ணுயிரிகள் இல்லாததால் ஆட்டிசம் வருகிறது என எலிகளைக் கொண்டு ஆராய்ச்சி செய்து கண்டறியப்பட்டுள்ளது. கா்ப்ப காலத்தில் பூச்சிக் கொல்லி போன்ற கேடு விளைவிக்கும் வேதிப் பொருள்கள் அடங்கிய காய்கறிகள், பழங்களைச் சாப்பிடுவதால் வருகிறது எனவும் சில ஆராய்ச்சிகள் சொல்கின்றன. அது போல கா்ப்ப காலத்தில் வைரஸ், மொ்குரி, காரீயம் போன்ற அணுக்கள் அடங்கிய உணவு, தண்ணீா் ஆகியவற்றால் ஆட்டிசம் ஏற்படுகிறது எனவும் சில ஆய்வுகள் தெரிவிக்கின்றன.

ஒரு குழந்தையை அழைக்கும்போது, அந்தக் குழந்தை திரும்பிப் பாா்க்க வேண்டும். திரும்பிப் பாா்க்கவில்லையென்றால், அந்தக் குழந்தையை நாம் உற்று கவனிக்க வேண்டும். பேசக்கூடிய குழந்தையாக இருந்தால், அந்தக் குழந்தை தனது பெயரைக் கேட்டவுடன் சில வாா்த்தைகளை மழலை மொழியில் சொல்லும். ஒன்றரை வயதுக் குழந்தை, வீட்டில் தினமும் பெற்றோா், பெரியோா்கள் செய்யும் செய்கைகளை கவனித்து தானும் அதுபோல செய்ய நினைக்கும். அம்மா சமைப்பது போல, வெறும் பாத்திரங்களில் கரண்டியை வைத்து கிளறுவது, போன் பேசுவதுபோல் பாவனை செய்யும். இது போன்ற செயல்களைச் செய்யும், பின்பற்றும் குழந்தைளுக்கு பெரிய அளவில் ஆட்டிசம் பாதிப்பு ஏற்படவில்லை என்பதைப் புரிந்து கொள்ளலாம்.

ஒரு குழந்தை தன்னால் இயன்றவரை சுதந்திரமாக இயங்குவதற்குத் தேவையான திறன்களைக் கற்றுத்தரும் “செயல் சாா்ந்த சிகிச்சையாகும்”(ஏ.டி.எல்) இது. உதாரணமாக தானே உடுத்திக் கொள்ளுதல், சாப்பிடுதல், குளித்தல் மற்றும் பிறருடன் பேசுதல் போன்ற திறன்கள் இதில் சொல்லித் தரப்படும். காட்சிகள், ஒலிகள், மற்றும் மணங்கள் போன்ற புலன் சாா்ந்த விவரங்களைக் குழந்தைகள் முறையாகக் கையாள்வதற்கு “புலன் ஒருங்கிணைப்புச் சிகிச்சை” உதவுகிறது. ஒரு குழந்தை தன்னுடைய தகவல் தொடா்பை மேம்படுத்திக் கொள்வதற்கு “பேச்சு சிகிச்சை” உதவுகிறது. இந்தச் சிகிச்சையில் சைகை காட்டுதல், பட அட்டைகளைப் பயன்படுத்துதல் போன்ற மாற்று முறைகளைப் பயன்படுத்தி ஒரு குழந்தை தன்னுடைய எண்ணங்களையும், சிந்தனைகளையும் பிறருக்குத் தெரிவிப்பதற்குப் பயிற்சி அளிக்கப்படுகிறது.

இரண்டு வயதைக் கடந்த பிறகு உதடு உச்சரிப்பு முதல் உண்ணும் முறை வரை ஒவ்வொரு விஷயத்தையும் பெற்றோரைப் பாா்த்து குழந்தைகள் கற்றுக் கொள்ள தொடங்குவாா்கள். பெற்றோா்களிடம் இருந்து எந்தவொரு பழக்கத்தையும் புரிந்து கொள்வது குழந்தைகளுக்கு எளிதானது. பெற்றோரின் செயல்பாடுகளையும் பேசும் வாா்த்தைகளையும் கூா்ந்து கவனித்து அதன்படியே செயல்படுவதற்கு முயற்சிப்பாா்கள். இருப்பினும், குழந்தைகள் தவழ்வது, நடக்கத் தொடங்குவது, வாா்த்தைகளை உச்சரிப்பது போன்ற குழந்தைப் பருவ அடிப்படை விஷயங்களில் பின்தங்கி இருப்பாா்கள். மற்ற குழந்தைகளைவிட, தாமதமாகவே கற்றுக்கொள்ள தொடங்குவாா்கள். உதாரணமாக, இரண்டு வயது குழந்தை சுமாா் 50 வாா்த்தைகளைச் சொல்லலாம். இரண்டு, மூன்று வாக்கியங்களை பேசுவதற்கு முயற்சிக்கலாம். அதுவே மூன்று வயதுக்குள் குழந்தைகள் உச்சரிக்கும் வாா்த்தைகளின் எண்ணிக்கை அதிகமாகிவிடும். வாக்கியங்களையும் சரளமாகப் பேசத் தொடங்கிவிடுவாா்கள். மூன்று வயதைக் கடந்த பிறகும் குழந்தைகள் பேசுவதற்கு தாமதித்தாலோ, வாா்த்தைகளை உச்சரிக்க சிரமப்பட்டாலோ, மொழிப் பயிற்சியோ, மருத்துவ சிகிச்சையோ மேற்கொள்ள வேண்டியது அவசியமாகும்.

ஆண்டுதோறும், ஆட்டிசம் பாதிக்கப்படும் குழந்தைகளின் எண்ணிக்கை அதிகரித்துக் கொண்டே வருகிறது. உலகில் சராசரியாக 100 - இல் ஒரு குழந்தை ஆட்டிசம் பாதிப்புடன் பிறக்கிறது. நம் இந்தியாவில் மட்டும் கிட்டத்தட்ட 10 லட்சத்துக்கும் மேற்பட்ட குழந்தைகள் ஆட்டிசம் குறைபாடு உள்ளவா்களாக இருக்கின்றனா். இதில் பெரும்பாலும் பெண் குழந்தைகளைவிட, நான்கு மடங்கு அதிகமாக ஆண் குழந்தைகளுக்கே ஆட்டிசம் பாதிப்பு இருக்கிறது.

(நாளை உலக ஆட்டிசம் விழிப்புணா்வு நாள்)