அறிவியல் ஆயிரம்: வண்ணக் கண்ணாடிகளைத் தயாரித்த ஹென்றி வில்லியம் ஸ்டீகல்

யார் இந்த ஹென்றி வில்லியம் ஸ்டீகல்?

ஹென்றி வில்லியம் ஸ்டீகல் (Henry William Stiegel)(பிறப்பு 13மே 1729; இறப்பு :10 ஜனவரி 1785) ஒரு ஜெர்மானிய தொழில்துறை விஞ்ஞானி. இவர் ஓர்  இரும்பு மாஸ்டர் என்றே அழைக்கப்படுகிறார். ஸ்டீகல் கண்ணாடி தயாரிப்பாளர் மற்றும் நகர  கட்டுமான அமைப்பாளர். அமெரிக்க தொழில்துறையில்  இவர் பிரமாதமாக உயர்வு பெற்று மற்றும் பின்னர் வீழ்ச்சி அடைந்தாலும்கூட ஸ்டீகல் இவர் தயாரித்த உயர்தர நீலம், ஊதா, பச்சை மற்றும் படிகம் போன்ற துல்லியமான கண்ணாடி பொருள்கள் உருவாக்கியமைக்காகவே இன்றும் நினைவு கூறப்படுகிறார். 

ஸ்டீகல் சிறு குறிப்பு

1750இல் பிலடெல்பியாவுக்கு குடிபெயர்ந்த ஜெர்மன்-அமெரிக்கர், ஹென்றி வில்லியம் ஸ்டீகல்,பென்சில்வேனியாவின் லான்காஸ்டர் மற்றும் பெர்க்ஸ் மாவட்டங்களில் இரும்பு உலைக்கலன்களை நிறுவினார். வணிகத்தின் லாபங்கள் 1762 ஆம் ஆண்டில் அவருக்கு ஏராளமான நிலங்களை வாங்க உதவியது. அதில் அவர் லான்காஸ்டர் கவுண்டியில் மன்ஹைம் நகரத்தை வடிவமைத்துக் கட்டினார். இரண்டு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு அவர் ஒரு கண்ணாடி தொழிற்சாலையில் வேலை செய்யத் தொடங்கினார்.

ஏற்கனவே இரும்பு உலைக்கலன்களில் ஒன்றில் கண்ணாடி தட்டுகளைத் தயாரித்தார். கண்ணாடி மேஜைப் பாத்திரங்களைத் தயாரிக்க வெனிஸ், இங்கிலாந்து மற்றும் ஜெர்மனியிலிருந்து கண்ணாடி ஊதுகுழலை இறக்குமதி செய்தார். அவர்தான் அவற்றைக் கொண்டுவந்தார் மற்றும் தயாரித்தார் என்பதற்கு அத்தாட்சி இல்லை என்றாலும், உயர்தர நீலம், பச்சை மற்றும் ஊதா உள்ளிட்ட வண்ணங்களைப் பயன்படுத்துவது என்பது அவரது கையொப்பமாக/அடையாளச் சின்னமாகவே  மாறியது. மேலும் அவர் படிகம் போன்ற துல்லிய கண்ணாடிப் பொருள்களையும் தயாரித்தார்

ஸ்டீகலின் இளமைக்காலம்

ஹென்றி வில்லியம் ஸ்டீகல், ஜான் ஃபிரடெரிக் மற்றும் டோரோதியா எலிசபெத் ஸ்டீகல் தம்பதியருக்குப் பிறந்த ஆறு குழந்தைகளில் மூத்தவர். இவர் ஜெர்மனியின், ஃப்ரீ இம்பீரியல் சிட்டி ஆஃப் கொலோன் நகரில் 1729ம் ஆண்டு மே மாதம் 13ம் நாள் பிறந்தார். ஸ்டீகலின் தந்தையும் மற்றும் பிற உடன்பிறப்புகளும் இறந்துவிடவே, அவரது தாய் மற்றும் தம்பி அந்தோனியுடன் 1750 ஆம் ஆண்டில் பிரிட்டிஷ் வட அமெரிக்காவிற்கு குடிபெயர்ந்தார். ஸ்டீகல்ஸ் நான்சி என்று அழைக்கப்படும் ஒரு கப்பலில் பயணம் செய்து, ஆகஸ்ட் 31, 1750 இல் பென்சில்வேனியாவின் பிலடெல்பியாவுக்கு வந்தார்.

வேலையும் திருமணமும்

பிலடெல்பியா வந்த பிறகு, ஸ்டீகல் அங்கு சார்லஸ் மற்றும் அலெக்சாண்டர் ஸ்டெட்மேனுடன் ஒரு வேலைக்குச் சேர்ந்தார். அந்த வேலை என்பது கிட்டத்தட்ட ஓர்  எழுத்தர் பணி அல்லது புத்தகப் பாதுகாவலராக. பின்னர் 1752 ஆம் ஆண்டில், இரும்புத் தொழிலாளியான ஜேக்கப் ஹூபருடன் பணிபுரிய பென்சில்வேனியாவின் லான்காஸ்டருக்குச் சென்றார். அங்கு அவர் 1752ல் ஹூபரின் பதினெட்டு வயது மகள், எலிசபெத்தை திருமணம் செய்து கொள்கிறார். இவர்களுக்கு  பார்பரா (1756) மற்றும் எலிசபெத் (1758) என்ற இரண்டு மகள்கள் பிறக்கின்றனர். இரண்டாவது மகளைப் பெற்றெடுத்த பத்து நாட்களுக்குப் பிறகு ஸ்டீகலின் மனைவி எலிசபெத் ஹூபர் ஸ்டீகல் பிப்ரவரி 13, 1758 அன்று இறப்பைத் தழுவுகிறார், பின்னர் ஸ்டீகல் எலிசபெத் ஹோல்ட்ஸ் என்பவரை வருடத்திற்குள் மணந்தார். அவர்களுக்கு ஜேக்கப் என்ற மகன் பிறக்கிறார்.

தொழில் முன்னேற்றம்

அவரது மாமனாரும், தொழில் கூட்டாளியுமான ஜேக்கப் ஹூபர் 1758இல் இறந்து போகிறார். பின் ஸ்டீகல் மற்றும் ஹூபரின் பல வணிக பங்காளிகளுடன் ஹூபரின் ஃபவுண்டரியின் உரிமையை ஏற்றுக்கொண்டு, அதற்கு எலிசபெத் ஃபர்னஸ் (மனைவியின் நினைவாக) என பெயர் மாற்றம் செய்கிறார்.  ஸ்டீகல்  1760 வாக்கில்,  நாட்டின் மிக வளமான இரும்பு உலைக் களன் தயாரிப்புகளின் மாஸ்டர்களில் ஒருவராக இருந்தார். எலிசபெத் இரும்பு உலைக்களம், லான்காஸ்டரில் அமைக்கப்படுகிறது. பின், பென்சில்வேனியாவில் 1762 ஆம் ஆண்டில் அவர் லான்காஸ்டர் கவுண்டியில் ஒரு பெரிய பகுதியை வாங்கி மன்ஹெய்ம் என்ற ஒரு நகரத்தை அமைத்தார்.

ஸ்டீகல் பின்னர் பெர்க்ஸ் கவுண்டியில் துல்பேஹோகன் ஐசென்ஹாம்மர் என்ற பெயரில் ஓர் இரும்பு உலைக்களம் அமைக்கிறார். அதனை சார்மிங் ஃபோர்ஜ் என்று அழைத்தார். இது லான்காஸ்டருக்கு அருகிலுள்ள மற்றொரு பெரிய இரும்பு உலைக்களமாக உள்ளது. அவர், பென்சில்வேனியாவின் மன்ஹெய்மில் உள்ள லூத்தரன் தேவாலயம் இப்போது கட்டப்பட்ட நிலத்தை நன்கொடையாக வழங்கினார். 1764 ஆம் ஆண்டில் புதிதாக வந்த ஜெர்மன் குடியேறியவர்களுக்கு உதவுவதற்காக உருவாக்கப்பட்ட ஜெர்மன் சொசைட்டி ஆஃப் பென்சில்வேனியாவின் ஸ்தாபக உறுப்பினராகவும் ஸ்டீகல் இருந்தார்.

கண்ணாடித் தொழிற்சாலை

பின்னர் தேசபக்தியால் பிரிட்டிஷ் இறக்குமதியை புறக்கணிக்க முடிவு செய்கிறார். ஆனால்  ஏற்கனவே எலிசபெத் ஃபர்னஸில் ஜன்னல் கண்ணாடி மற்றும் பாட்டில்களை உருவாக்கியதால், ஸ்டீகல் ஒரு கண்ணாடி தொழிற்சாலையைக் கட்டினார், நவம்பர் 11, 1765 அன்று, நிறுவனம் செயல்பாட்டுக்கு வந்தது. பின்னர் அதற்கு அமெரிக்கன் பிளின்ட் கிளாஸ்வொர்க்ஸ் (American Flint Glassworks) என்று பெயர் வைத்தார். அதில் 1768 ஆம் ஆண்டில் பணிகள் தொடங்கியது.

முதல் இரண்டு பருவங்கள் மிகவும் செழிப்பானவை, ஒரு பெரிய கண்ணாடி தொழிற்சாலையாக  உருவாகியது, பின்னர் இங்கு வீட்டுப்  பயன்பாட்டு பாத்திரங்கள் மற்றும் சிறந்த மேஜைப் பாத்திரங்களை உருவாக்க அவர் வெனிஸ், ஜெர்மன் மற்றும் ஆங்கிலேய  கண்ணாடித் தொழிலாளர்களை இறக்குமதி செய்தார். வெனிஸ், ஜேர்மனியர்கள், ஐரிஷ் மற்றும் ஆங்கிலம் உட்பட 130 க்கும் மேற்பட்ட தொழிலாளர்கள் இங்கு பணிபுரிந்தனர். இதற்காக பல பென்சில்வேனியா நகரங்களிலும் பின்னர் பால்டிமோர், நியூயார்க் மற்றும் பாஸ்டனிலும் விநியோக முகவர்கள் இருந்தனர்.

பகட்டான வாழ்க்கையும் வீழ்ச்சியும்

அவரது பகட்டான வாழ்க்கை முறைக்கு "பரோன்" என்று புனைப்பெயர் வைத்தார்.  ஸ்டீகல், மூன்று மாளிகைகளில்  ஊழியர்களுடன் ஆடம்பரமான வாழ்க்கை நடத்தினார். மன்ஹைமிலும் அவரது மாளிகை ஒன்று இருந்தது. இறக்குமதி செய்யப்பட்ட ஆங்கில செங்கலில், ஒரு தேவாலயம் அமைத்தார். பின்னர் அவர் தனது தொழிலாளர்களுக்கு நற்செய்தியைப் பிரசங்கம் செய்தார். இசைக்குழு இசையால், ஒரு பயிற்சியாளர் மற்றும் அவரது குழுவால் அவரது வருகைகள் மற்றும் பயணங்கள் அறிவிக்கப்பட்டன. ஒரு மோசமான செலவினம், ஸ்டீகல் மூன்று முழு ஊழியர்களைக் கொண்ட மாளிகைகளைக் கொண்டிருந்தார். மேலும் தனது நான்கு ஊழியர்களுடன் முழுமையான தனது விரிவான வண்டியில் தனது வருகைகளையும் பயணங்களையும் அறிவிக்க மேல்தள கூரையிலிருந்து இசையை இசைக்க ஒரு இசைக்குழுவுக்கு பணம் கொடுத்தார். இப்படிப்பட்ட செலவுகள் மற்றும் நெருங்கிவரும் போரினால் ஏற்பட்ட பாதகமான பொருளாதார நிலைமைகள் மற்றும் இறக்குமதி செய்யப்பட்ட மேஜைப் பொருட்களுக்கான காலனித்துவ விருப்பம் ஆகியவை அவரை திவாலாக்கின.

திவாலும் சிறையும்

கண்ணாடி வேலைகள் செழித்த நிலையில் இருக்கும்போது, ஸ்டீகல் மிகுந்த ஆடம்பரமாக வாழ்ந்தார். சில நேரங்களில் மோசமாக இல்லாதிருந்தால் அவர் தனது பிரச்சினையிலிருந்து தப்பியிருக்கலாம். காலனிகளில் பணம் பெருகிய முறையில் இறுக்கமடைந்தது மற்றும் வரிகளை அதிக அடக்குமுறைக்கு உட்படுத்தியது. இரண்டாவது கண்ணாடி தொழிற்சாலையை உருவாக்க அவர் தனது இரண்டு இரும்பு உலைக்களம் மற்றும் ரியல் எஸ்டேட் ஆகியவற்றை அடமானம் வைத்திருந்தார். ஆனால் தொடர்ந்து தனது வழிமுறைகளுக்கு அப்பால் ஆடம்பரமாகவே வாழ்ந்தார். எனவே, 1772 வாக்கில் அவர் எல்லா பக்கங்களிலும் கடனாளிகளால் சூழப்பட்டார். 1774 இல் அவர் கடனாளிகளின் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார். ஒரு கிறிஸ்துமஸ் ஈவ் அன்று அவர் விடுவிக்கப்பட்டபோது, ​​அவரது உடமைகள் அனைத்தும் பறிமுதல் செய்யப்பட்டன.

இறுதிக்காலம்

அவரது தொழிற்சாலைகள் திவாலாகும் வரை அவர் எலிசபெத் ஃபர்னஸில் ஃபோர்மேன் ஆக பணியாற்றினார். பின்னர் அவர் ஒரு போதகராக ஒரு சாதாரண வாழ்க்கையை சம்பாதித்தார், மேலும் அவர் இறக்கும் வரை பள்ளியில் ஆசிரியராக, மத போதகராக மற்றும் இசை ஆசிரியராகவும் இருந்தார். அங்கு  போதனை செய்து  மற்றும் இசையை கற்பித்தார். மன்ஹைமில் உள்ள சியோன் லூத்தரன் தேவாலயம், ஸ்டீகலில் இருந்து ஐந்து ஷில்லிங் மற்றும் "ஆண்டுதோறும் ஒரு சிவப்பு ரோஜா" ஆகியவற்றைப் பெற்றார். 1776 ஆம் ஆண்டில், கான்டினென்டல் ராணுவத்திற்கு பீரங்கிப் பந்துகளைத் தயாரிக்கும் எலிசபெத் ஃபர்னஸின் புதிய உரிமையாளர் அவருக்கு வேலைவாய்ப்பு அளித்தார். போர்க்கால நடவடிக்கைகள் மாறியபோது, ​​இந்த உற்பத்தி நிறுத்தப்பட்டது மற்றும் ஸ்டீகல் மீண்டும் வேலையில்லாமல் இருந்தார். அவர் தனது 55 வது வயதில் ஜனவரி 10, 1785 இல் வறுமையில் இறந்தார்.

ஸ்டீகல் டைப் கண்ணாடிகள்

ஸ்டீகல் தனது தொழிற்சாலையில் உற்பத்தி செய்யப்பட கண்ணாடிகளை விற்பனைக்கு "எனாமல் பூசப்பட்ட கண்ணாடி" என்று விளம்பரம் செய்தார். மேலும் அவர் தனது தொழிற்சாலையில் சில உண்மையான எனாமல் கண்ணாடிகளை தயாரித்தபோது, ​​இது போஹேமியா, ஜெர்மனி மற்றும் சுவிட்சர்லாந்தில் தயாரிக்கப்பட்ட "peasant glass" இன் பிரகாசமான வண்ண பாணியைக் குறிக்கிறது என்று கருதப்பட்டது. பொதுவாக இதற்கு முன்பு அமெரிக்காவிற்கு இறக்குமதி செய்யப்பட்டது. இந்த வகை கண்ணாடிகள் அமெரிக்காவில் ஐரோப்பாவில் தயாரிக்கப்பட்டிருந்தாலும், அமெரிக்காவில் பெரும்பாலும் ஸ்டீகல் -வகை" கண்ணாடி என்று அழைக்கப்படுகிறது உண்மையான எனாமல் கண்ணாடி. பொறிக்கப்பட்ட தெளிவான கண்ணாடிகளை "ஸ்டீகல் வகை" என்று அழைக்கபடுகிறது.

நினைவுச் சின்னம்

1934 ஆம் ஆண்டில், லான்காஸ்டர் கவுண்டி வரலாற்று சங்கம் பென்சில்வேனியாவின் மன்ஹெய்மில் ஸ்டீகலுக்கு ஒரு நினைவுச்சின்னம் அமைத்தது. 

[மே 13 - ஹென்றி வில்லியம் ஸ்டீகலின் பிறந்தநாள்]