அன்புக்கு மட்டுமே நிஜமாக இருப்போம்!

வரம்பு மீறிய காதல், காமம், பெற்றோர்களை ஏமாற்றுவது, பொய் சொல்லுவது. இன்னும் இன்னப் பிற மீறல்களைத்தான் பல சினிமாக்கள் அர்த்தப்படுத்தி வந்திருக்கின்றன. இது அது மாதிரி இல்லாமல், வேறொரு மீட்டொருவக்கத்தில் கைக்கு வந்து சேர்ந்திருக்கிறது. பெரு நகர வாழ்க்கை, தேடல்கள்... ஆனாலும், எப்போதைக்குமான மனசு அந்தப் பள்ளி, கல்லூரி என அந்த வாழ்க்கையிலேயே சிலாகிக்க விரும்புகிறது. சக தோழர்கள், ஆசிரியர்கள், அந்த மர நிழல், குளம், ஆறு என எதையும் மறக்க மறுக்கிறது மனசு. ஆயிரங்களில் இருந்து லட்சங்களுக்கு மாறின வாழ்க்கை கிடைத்தாலும், இன்னொரு முறை அந்த வாழ்க்கையை வாழவே முடியாது.  வெற்றிடத்தை காற்று நிரப்பும் என்பது மாதிரி,  முகத்தால்... குரல்களால்... செயல்களால்... சாயல்களால்தான் நம் பிரிவுகளையும் பிரியங்களையும் நிரப்பிக் கொண்டே இருக்கிறோம்.'' உள் வாழ்க்கை உணர்ந்து பேசுகிறார் இயக்குநர் இராகோ. யோகேந்திரன். விளம்பர படவுலகில் இருந்து தமிழ் சினிமாவுக்கு வருகிறார். படத்தின் பெயர் "மறக்குமா நெஞ்சம்'.

தலைப்பே வசீகரமாக இருக்கிறது... 

பல சம்பவங்கள் அடங்கிய ஒரு வாழ்க்கை தரிசனம் இது.  காதல், நட்பு, கொண்டாட்டம், பிரிவு என வாழ்க்கையின் எல்லா உணர்வுகளின் தொகுப்பு. ஒரு பள்ளியின் மீது வழக்கு. அது பத்து வருடங்களுக்கு தீர்ப்பாகி வருகிறது. அந்த குறிப்பிட்ட வருடத்தில் அங்கு பிளஸ் டூ படித்த மாணவ, மாணவிகள் சந்திக்க வேண்டிய சூழல்... சந்திக்கிறார்கள். இதுதான் கதை. சந்திக்கும் ஒவ்வொருவரையும் சந்தர்ப்பமும் சூழலும் இடம் மாற்றி வைக்கிறது. பத்து வருட இடைவெளியில் பெருநகரம், வேலை என செட்டில் ஆனவர்களுக்கு அந்த பள்ளியில் மீண்டும் மாணவர்களாக பயணிக்கும் சூழல்... அப்போது நடக்கும் சம்பவங்களின் சுவாரஸ்யம்தான் கதை.  எல்லோருக்கும் வாழ்க்கையில் இரண்டு வழிகளைத் தேர்ந்தெடுப்பதற்கான வாய்ப்புகள் வரும். ஆனால், காதலில் எப்படியும் ஜெயித்தே ஆக வேண்டும் என்கிற வழிதான்.  இப்படியும் போகலாம், அப்படியும் போகலாம் என்பது இதில் இல்லை.  இதில் வருகிற கதை நாயகன் தேர்ந்தெடுக்கிற வழிதான் முக்கியமானது. மனிதன் தோன்றிய காலத்திலிருந்து மென்மை, துரோகம், வன்மம், குற்றம் எல்லாம் இருந்துக் கொண்டே இருக்கிறது இருக்கிறது.  கொஞ்ச சதவீதம் கூடிக்  குறைந்து இருந்தால் நாமே நல்லவன், கெட்டவன் என்று பிரித்து சொல்லி விடலாம். கெட்டவனாக இருந்தவனை நல்லவனாக ஆக்குவதற்கான முயற்சியும், அவனை வேறு திசைக்கு கொண்டு போகிற முயற்சியும் இங்கே நடக்கிறது. அப்படிப்பட்டவனை ஒரு சூழல் தெளிவு நிலைக்கு கொண்டு வருகிறது. வாழ்வில் எல்லாமும் போன பின்பு, அன்புக்கு மட்டுமே நிஜமாக இருப்போம் என்று போகிற இடங்களும் வருகிறது. இன்னமும் இங்கே மென்மையும், பிற மனிதர் சார்ந்த  அக்கறையும் அருகிப் போய்விடவில்லை என்பதும் புரியும். கன்னியாக்குமரிதான் களம். 

காதலை அர்த்தப்படுத்துகிற தலைமுறை பிள்ளைகள் மாறியிருக்கிற காலம் இது....

எல்லாவற்றுக்கும் இங்கே முன் மாதிரிகள் இருப்பதால், உங்களுக்கு அப்படித் தோன்றும். ஆனாலும், இன்னும் உண்மையான அன்புக்கு கிடையாய் கிடப்பவர்கள் இங்கே இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள். காதல் என்கிற அற்பமான, அற்புதமான சந்தோஷம் இருப்பதால்தான் சமூகம் வாழ்கிறது. படித்தது, பார்த்தது, கேட்டது, உணர்ந்ததுதான் படைப்பாக வருகிறது. இது கூட சென்டிமென்ட் சினிமாவிற்கான வார்த்தையாக  இருக்கலாம். அப்படிப் பார்த்தால் இது கூட சென்டிமென்ட்தான். இந்த கதை, உறவுகள் கூட பழையதுதான். ஆனால், அதை எனக்கான உணர்வாக, மனிதனாக காட்சிப்படுத்தியதுதான் புதிது.   என் கடவுள், என் மதம், என் ஜாதி, என் பயம், என் பணம்... இப்படி எத்தனை எத்தனை விஷயங்கள் மனிதனை ஆட்டிப் படைக்கின்றன. இந்த எல்லாவற்றையும் கடந்தவர்கள் மரணத்தை அடைய துடிக்கிறார்கள். ஒரு சிலர்தான் சில நல்ல நிமிடங்களை தவிர வேறு எதையும் விட்டு போக கூடாது என நினைக்கிறார்கள். இந்த மாய மந்திரம் இந்த சினிமாவுக்கும் பொருந்தும். மனித உறவுகளின் மகத்துவத்தை, ஆழத்தை முன் வைக்கிற கதை. காதலை சொல்லலாம். சொல்லாமல் கூட இருக்கலாம். காதல், பேசுகிற விஷயமில்லை. உணர வேண்டிய விஷயம். 

கதைக் களம் எப்படி பயணமாகும்...?

இதற்கு முன் வந்த ரீ யூனியன் கதை மாதிரி இது இல்லை. குறிப்பிட்ட ஆண்டில் படித்த மாணவர்கள், பத்து வருடங்களுக்குப் பின் மீண்டும் மாணவர்களாகி பிளஸ் டூ தேர்வு எழுத வேண்டும். அப்போது நடப்பதுதான் இதில் புதுமை. ஒரு பள்ளி என்பது, ஒரு சமூகம். ஒரு தேசம். அங்கிருக்கும் சூழலையும் சக மாணவர்களையும் அனுசரிக்க முடியாமல் போனதுதான் இங்கே பல பேருக்கான பிரச்னை. அது வெறும் வாடகை சத்திரம் அல்ல. அது வாழ்க்கையை செதுக்கும் பட்டறை களம். ரசவாதக் கூடம். மாறுபவனும் இருக்கிறான். மாற்றப்படுகிறவனும் இருக்கிறான். எல்லா பள்ளிகளிலும் யாரோ ஒருவன் வீட்டுக்கு அடங்காமல் வந்து சேருகிறான். யாரோ ஒரு மாணவனுக்கு காதல் பூக்கிறது. ஒருவனுக்கு மரணம் நிகழ்கிறது. யாரோ ஒருவன் கலைஞனாகிறான். கவிதை எழுதுகிறான். அரசியல் கற்று உணர்கிறான். ஒருவன் குற்றவாளியாகிறான். நிறைய பேர் திருந்துகிறார்கள். யாரோ ஒருவன் தன்னைத்தானே கண்டுபிடித்துக் கொள்கிறான் வெகு நாள்களுக்கு பிறகு...பள்ளி என்பது ஒரு வனத்தை கடந்த மாதிரி இருக்கிறது எல்லோருக்கும். இதுதான் கதையின் அடிப்படை. இன்றைய கல்வி சூழல், அரசியல், ஜாதியம் எல்லாவற்றையும் கொண்டு வருவதில் சவால். ஒரு அளவுக்கு கொண்டு வந்து சேர்த்திருக்கிறோம். ரக்சன், மலினா, தீனா, பிராங்ஸ்டார் ராகுல், ஸ்வேதா வேணுகோபால் என இப்படி நடிகர்களின் தேர்வு ரொம்பவே பொருந்தி வந்திருக்கிறது.