அறிவியல் ஆயிரம்: பல் மருத்துவமும் நம்பமுடியாத வரலாற்று உண்மைகளும்!

பல் மருத்துவம் பற்றி அனைவரும் நன்கு அறிவோம். ஆண்டுக்கு இரண்டு முறை நல்ல பல் மருத்துவரை அணுகி, நம் பல்லை அதன் பற்காரை நீக்கி சுத்தம் செய்கிறோம். அல்லது வேறு ஏதாவது பிரச்னைகள் பல்லில் ஏற்பட்டால் பல் மருத்துவரை நாடுகிறோம். வலி தரும் ஞானப் பற்களை அகற்றுவது, வேர் சிகிச்சை செய்வது போன்ற நவீன பல் மருத்துவ நடைமுறைகளையும் பெரும்பாலானோர் அறிந்திருக்கிறார்கள்.

பல் மருத்துவம் பற்றிய வரலாற்று ரீதியான தகவல்களை அறிவோமா?

பல் மருத்துவத்தைப் பற்றிய சில வித்தியாசமான வரலாற்று உண்மைகளைப் பார்ப்பது, படிப்பது என்பதெல்லாம், வயிற்றைக் கலக்கும் அரிதான செயல்களாகும். இப்போது நீங்கள் நவீன யுகத்தில் வாழ்கிறீர்கள் என்பதில் மகிழ்ச்சி அடைவதோடு, இந்த பல் மருத்துவம் காலப்போக்கில் எவ்வளவு தூரம் வளர்ந்து வந்திருக்கிறது என்பதைக் காண்பிக்கும்.

பல் மருத்துவத்தின் வரலாறு

பல் மருத்துவத்தைப் பற்றிய பைத்தியக்காரத்தனமான உண்மைகளைப் பெறுவதற்கு முன், பல் மருத்துவத்தின் மிகச் சுருக்கமான வரலாற்றையும் பார்ப்போம். இது சூழலில் உண்மைகளை உணர வைக்க உதவும். கி.மு.7000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பிருந்தே பல் மருத்துவம் தொடர்பான சான்றுகள் உள்ளன. மேலும் கி.மு.5000லிருந்து கிடைக்கும் பதிவுகளில் பல் மருத்துவம் தொடர்பான விளக்கங்கள் பற்றிய பண்டைய கிரேக்க பதிவுகள் ஏராளமாக உள்ளன. 1700ஆம் ஆண்டுகளில் பல் மருத்துவர்களின் பங்கு மிகவும் தெளிவாக வரையறுக்கப்பட்டது. முதல் பல் மருத்துவக் கல்லூரி 1840ஆம் ஆண்டில் அமெரிக்காவில் திறக்கப்பட்டது. 1859ஆம் ஆண்டு அமெரிக்கப் பல் மருத்துவ சங்கம் நிறுவப்பட்டது.

நீங்கள் நம்ப முடியாத சுவாரசியமான சில உண்மைகள் இங்கே..

முதல் பல் மருத்துவர் ஹெஸி-ரே என்பவர்தான், கிமு 2600ஆம் ஆண்டு பயிற்சி செய்த முதல் பல் மருத்துவர் என்று கருதப்படுகிறார். அவர் ஒரு எகிப்திய எழுத்தாளராகவும் இருந்தார் என்பது ஒரு கூடுதல் தகவல். இது அவரது கல்லறையில் உள்ள கல்வெட்டின் மூலம் அவர் பல் மருத்துவர் என்று அறிகிறோம். அதில் உள்ள வாசகங்கள் "பற்களைக் கையாளுபவர்கள் மருத்துவர்களிலும் பெரியவர்" என்று எழுதப்பட்டு இருந்தது. பல்லாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பிருந்த பல் நிரப்பிகள் சுமார் 6,500 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வாழ்ந்த மக்கள் கூட, பல் சொத்தை/பல் பிரச்னைகள் ஏற்பட்டால் பல் நிரப்புதல்களைக் கொண்டிருந்தனர் என்பதைத் தொல்பொருள் சான்றுகளின் அடிப்படையில், நாம் அறிகிறோம். இத்தாலியில் உள்ள கிளாடியோ துனிஸ் என்பவரால் ஆய்வு செய்யப்பட்ட 6,500 ஆண்டுகளான பழமையான மனித தாடையில், இருந்த பல்லில் தேன் மெழுகினால் அடைக்கப்பட்ட பல் நிரப்பி இருந்தது. குறிப்பாக அதன் அழற்சி என்பது, நோய் எதிர்ப்பு மற்றும் பாக்டீரியா எதிர்ப்பு பண்புகளுடன் தேன் மெழுகு நன்றாக வேலை செய்திருக்கும் என்று நிபுணர்கள் ஒப்புக்கொள்கிறார்கள்.

கிங் டட் - யார் இவர்?

கிங் டுட் என்றும் அழைக்கப்படும் கிங் துட்டன்காமன், கிமு 1332 முதல் 1323 வரை எகிப்தை ஆண்ட ஒரு பாரோ ஆவார். அவர் எட்டு அல்லது ஒன்பது வயதில் ஒரு குழந்தையாக எகிப்தின் சிம்மாசனத்தில் ஏறினார். மேலும் டுட்டின் தாய்வழி தாத்தா மற்றும் ஹொரேம்ஹெப், ராணுவ தலைமை தளபதி ஆகியோரால் வழிநடத்தப்பட்டார். இன்று நம் வரலாற்றில் சிறுவனின் முக்கியத்துவம் இருந்தபோதிலும், பண்டைய எகிப்தின் வரலாற்றில் அவரது ஆட்சி குறுகியதாகவும் ஒப்பீட்டளவில் முக்கியமற்றதாகவும் இருந்தது. 1922இல் அவரது கல்லறை மற்றும் மம்மி கண்டுபிடிக்கப்பட்டதன் மூலம் அவர் மரணத்தில் ஒரு முக்கியமான நபராக ஆனார். இவை இரண்டும் நம்பமுடியாத அளவிற்குப் பாதுகாக்கப்பட்டன. மேலும் பண்டைய எகிப்தின் வரலாற்றில் மதிப்புமிக்க நுண்ணறிவுகளை வழங்கின. கிங் டட் இறக்கும் போது அவருக்கு 19 வயது. அதன் காரணம் அவரது பற்கள் அவரது வயதைக் கணக்கிட விஞ்ஞானிகளுக்கு உதவின. அவர் இறக்கும்போது அவரது ஞானப் பற்களை வைத்து மதிப்பீடு செய்தனர்.

பல் மருத்துவம் மற்றும் பற்கள் பற்றிய ஆரம்பக்கால எழுத்துப் பதிவுகள்

மனிதர்கள் பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக பல் மருத்துவம் மற்றும் பல் ஆரோக்கியம் பற்றிப் பல ஆண்டுகளாக எண்ணற்ற எழுத்தின் அடிப்படையில் அறிந்திருப்பதை நாம் அறிவோம். இவற்றில் சுமார் கி.மு 1700 முதல் கி.மு 1550 வரையிலான எபோர்ஸ் பாப்பிரஸ் அடங்கும். கி.மு 1550 தேதியிட்ட மருத்துவ நூல்களின் எகிப்திய தொகுப்பு, பழமையான மருத்துவப் படைப்புகளில் ஒன்றாகும். சுருள் 700 மந்திர சூத்திரங்கள் மற்றும் நாட்டுப்புற வைத்தியம் ஆகியவற்றைக் கொண்டுள்ளது. இது முதலைக் கடியிலிருந்து கால் விரல் நகம் வலி வரையிலான துன்பங்களைக் குணப்படுத்தவும், ஈக்கள், எலிகள் மற்றும் தேள் போன்ற பூச்சிகளை விட்டியிலிருந்து அகற்றவும் பயன்பட்டது. இந்த எகிப்திய உரையில் பல் வலி மற்றும் பல் நோய்கள் பற்றியும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

கிமு 500 முதல் 300 வரை அரிஸ்டாட்டில் மற்றும் ஹிப்போகிரட்டீஸ் போன்ற புகழ்பெற்ற தத்துவவாதிகளின் எழுத்துகள்

இவர்கள் பல் மருத்துவத்தையும் குறிப்பிட்டுள்ளனர். அந்த எழுத்துக்களின் அடிப்படையில், நம் முன்னோர்கள் ஈறு நோய் மற்றும் சிதைந்த பற்களுக்கு சிகிச்சை அளித்தனர். பிரித்தெடுக்கப்பட்ட பற்கள் மற்றும் உடைந்த தாடைகள் மற்றும் தளர்வான பற்களை உறுதிப்படுத்தக் கம்பிகளைப் பயன்படுத்தினர்.

கி.மு.100களில் வாழ்ந்த ரோமானிய மருத்துவ எழுத்தாளர் செல்சஸின் தொகுப்பு

இது வாய்வழி சுகாதாரம் மற்றும் தாடை எலும்பு முறிவுகள் மற்றும் பல் வலிக்கான சிகிச்சைகள் பற்றிய பல தகவல்களைக் கொண்டிருந்தது. கி.பி 166 முதல் 201 வரையிலான எழுத்துக்கள், பண்டைக்கால இத்தாலியின் எட்ரூரியாவில் வாழ்ந்த எட்ரஸ்க்கன்கள் என்பவர்கள், பல்லின் செயற்கைப் பகுதிகள் மற்றும் அதன் பாலம் மற்றும் பல்லுக்குத் தங்கக் கிரீடங்கள் உள்பட பல் செயற்கைக் கருவிகளைப் பயன்படுத்தியதாகக் காட்டுகின்றன.

சீனாவில் பல் மருத்துவம்

மனித பற்களால் அலங்காரத்தின் முதல் அறிகுறிகள் விவரிக்கப்பட்டபோது, கிமு 6000ஆம் ஆண்டிலேயே அடிப்படை பல் பிரித்தெடுத்தல் செய்யப்பட்டது. உண்மையில் சீனாவில் மருத்துவ வளர்ச்சியின் நான்கு வேறுபட்ட காலங்கள் இருந்தன: மாய காலம்; பொற்காலம்; சர்ச்சைக்குரிய காலம்; மற்றும் இடைநிலை காலம். தடுப்பு மற்றும் மறுசீரமைப்பு பல் நுட்பங்களை விவரிக்கும் முதல் பாடப்புத்தகங்கள் மற்றும் முதல் கல்லூரிகள் தோன்றியதன் மூலம் இது பொற்காலம் என்று குறிக்கப்பட்டது. பல் மருத்துவமானது சர்ச்சைக்குரிய காலகட்டத்தின் இருண்ட காலங்களில் நகர்ந்தது, அப்போது போர் வெறித்தனமான முன்னேற்றம் தடைப்பட்டது. கி.பி.1800 வரை நீடித்தது, மேற்கத்திய மருத்துவம் மற்றும் பல் மருத்துவத்தின் ஆதிக்கத்துடன் முடிவுக்கு வந்தது. சீனாவில் பல் மருத்துவத்தின் வளர்ச்சியை விவரிக்கிறது, இது நீண்ட காலமாக சீன வாழ்க்கையின் ஒரு பகுதியாக இருந்ததை வெளிப்படுத்துகிறது.

கி.மு 700ல் இருந்து ஒரு சீன மருத்துவ நூல். ஒரு "வெள்ளி பேஸ்ட்டை" ஒரு கலவையாகப் பயன்படுத்துவதைக் குறிப்பிடுகிறது.

பண்டைய கிரேக்க டூத்பேஸ்ட்

பண்டைய கிரேக்கத்தில், மக்கள் பற்பசையைப் பயன்படுத்தினர் என்பது நமக்குத் தெரியும். சுமார் 500 B.C., கிரேக்கத்தில் உள்ளவர்கள் இந்தியா மற்றும் சீனாவில் உள்ளவர்களுடன் சேர்ந்து அனைவரும் பற்பசையின் மாறுபாட்டைப் பயன்படுத்தினர். ஒரு பதிப்பில் சூட், தண்ணீர் மற்றும் கம் அரபு இடம்பெற்றது என்பது எங்களுக்குத் தெரியும். நீங்கள் இன்னும் பின்னோக்கிச் சென்றால், குறைந்தபட்சம் சில பண்டைய எகிப்தியர்கள் கி.பி 400இல் உலர்ந்த கருவிழிப் பூ, மிளகு தானியங்கள், உப்பு மற்றும் புதினா ஆகியவற்றால் செய்யப்பட்ட பற்பசையைப் பயன்படுத்தினர்.

ஜார்ஜ் வாஷிங்டனின் பற்கள்

ஜார்ஜ் வாஷிங்டனுக்கு மரப் பற்கள் இருந்தன என்ற "உண்மையை" பெரும்பாலான மக்கள் கேள்விப்பட்டிருக்கிறார்கள். உண்மையில் அவரது பற்களில் மனிதப் பற்கள்தான். (அடிமைகளின் வாயிலிருந்து திருடப்பட்டவை உட்பட), அத்துடன் யானை தந்தம், நீர்யானை தந்தங்கள் மற்றும் தங்கத்தால் செய்யப்பட்ட போலி பற்கள் ஆகியவை ஜார்ஜ் வாஷிங்டன் பற்களில் இடம்பெற்றிருந்தன.

முதல் பல் மருத்துவ புத்தகம்

முதல் பல் மருத்துவ புத்தகம் 1530ஆம் ஆண்டு வெளியிடப்பட்டது. இது "அனைத்து வகையான நோய்கள் மற்றும் பற்களின் குறைபாடுகளுக்கான சிறிய மருத்துவ புத்தகம்" என்று அழைக்கப்பட்டது.

பல் புழுக்கள்

5000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கி.மு.1700களில், "பல் புழுக்கள்" காரணமாக பல் சிதைவு ஏற்பட்டதாக மக்கள் நினைத்தனர். கி.மு 5000ல் இருந்து ஒரு சுமேரிய உரை இதனைப்பற்றிக் கூறுகிறது. இது பல் புழுக்கள்தான் பல் சிதைவதற்கு காரணம் என வெளிப்படையாகக் குற்றம் சாட்டியது.

ஆரம்பக்கால பல் துலக்குதல்

தற்போதைய பல் துலக்குகளின் முன்னோடி மரக் கிளைகளால் ஆனது. மக்கள் கிளைகளின் நுனிகளை மென்று சாப்பிடுவார்கள். இதிலுள்ள நார்கள் விரிக்கப்பட்டு பற்களைச் சுத்தம் செய்யலாம்.

முடிதிருத்தும் அறுவைச் சிகிச்சை நிபுணர்கள்

இடைக்காலத்தில், ஒரு பொதுவான தொழில் ரீதியாக முடிதிருத்தும் தொழிலாளிகள் பற்களைப் பிடுங்கவும், அவற்றைச் சுத்தம் செய்யவும் அழைக்கப்பட்டனர். இவர்களே பின்னர் அறுவைச் சிகிச்சை நிபுணர்கள் ஆனார்கள். இவர்கள் வழக்கமான முடிதிருத்துபவர்களாக இருந்தனர், ஆனால் அவர்கள் பற்களையும் இழுத்துப் பிடித்துப் பிடுங்கினர். இந்த போக்கு 1210இல் பிரான்ஸ் முடிதிருத்தும் சங்கத்தை நிறுவியபோது தொடங்கியது. பற்களைப் பிரித்தெடுத்தல் மற்றும் ரத்தப்போக்கு போன்ற வழக்கமான பணிகளை முடிதிருத்தும் அறுவைச் சிகிச்சை நிபுணர்கள் அல்லது தெருவோர முடிதிருத்துவோர் கவனித்துக் கொண்டனர். முடிதிருத்தும் சங்கத்தின் மற்ற உறுப்பினர்கள் இறுதியில் அறுவைச் சிகிச்சை நிபுணர்களாக ஆனார்கள்.

நவீன பல் மருத்துவத்தின் தந்தை

பியர் ஃபாசார்ட் (Pierre Fauchard) நவீன பல் மருத்துவத்தின் தந்தையாகக் கருதப்படுகிறார். 1723ஆம் ஆண்டில், இந்த பிரெஞ்சு அறுவை சிகிச்சை நிபுணர் "தி சர்ஜன் பல் மருத்துவர், பற்கள் பற்றிய ஒரு சிகிச்சை" வெளியிட்டார். பற்களைப் பராமரித்தல் மற்றும் அவற்றுக்கு சிகிச்சை அளிப்பது பற்றிய விரிவான விளக்கத்தை வழங்கிய முதல் புத்தகம் இதுவாகும். பல் சிதைவுக்குக் காரணமான சர்க்கரையை முதன்முதலில் கண்டறிந்து, செயற்கைப் பல் மற்றும் பல் நிரப்புதல் பற்றிய யோசனைகளை அறிமுகப்படுத்தியவர்.

பால் ரெவரே

ஆங்கிலேயர்கள் வருவார்கள் என்று எச்சரித்ததற்காக பால் ரெவரேவை பெரும்பாலான மக்கள் அறிவார்கள். பயிற்சி பெற்ற பல் மருத்துவராகவும் இருந்தார். அவரது பயிற்சியாளர் வேறு யாருமல்ல, அமெரிக்காவின் முதல் பல் மருத்துவரான ஜான் பேக்கர் ஆவார். ரெவரே மற்றொரு பல் மருத்துவத்தில் புகழ் பெற்றுள்ளார். ஒருவரின் மரணத்திற்குப் பிறகுப் பல் தடயவியல் முறையைப் பயன்படுத்திய முதல் (பதிவுசெய்யப்பட்ட) நபர் இவர். அவர் வாயில் ஒரு பாலத்தின் அடிப்படையில் டாக்டர் ஜோசப் வாரணை அடையாளம் கண்டார்.

முதல் உரிமம் பெற்ற பெண் பல் மருத்துவர்

உரிமம் பெற்ற முதல் பெண் பல் மருத்துவர் என்ற பெருமை 1866இல் லூசி பீமன் ஹோப்ஸுக்குச் சென்றது. அவர் பல் மருத்துவப் பள்ளியில் நிராகரிக்கப்பட்டார். பின்னர், அவர் பல் மருத்துவத்திற்குத் திரும்பினார்.

அதிகளவில் மக்கள் பயன்படுத்த உற்பத்தி செய்யப்பட்ட முதல் பற்பசை 1873ஆம் ஆண்டில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டு பெருமளவில் தயாரிக்கப்பட்ட முதல் பற்பசையின் பெயர்தான் கோல்கேட்.

நோவோகைனின் கண்டுபிடிப்பு

ஒரு பல் பிடுங்கும் செயல்முறையின் போது, கட்டாயமாக நிச்சயமாக நோவோகைன் வேண்டும். இது ஒரு பொது மயக்க மருந்து. இது இல்லை என்றால் பல் பிடுங்கவோ/பல் சிகிச்சையோ செய்ய முடியாது. இது 1903ஆம் ஆண்டிலிருந்து ஒரு விருப்பமாக மட்டுமே உள்ளது. அப்போதுதான் ஆல்ஃபிரட் ஐன்ஹார்ன் ஒரு ஜெர்மன் வேதியியலாளர், முதல் குறிப்பிட்ட இடத்தில் செலுத்தப்படும் மயக்க மருந்தான புரோகேனை உருவாக்கினார். இது இன்று பல் மருத்துவத்தில் மிகவும் பயன்படுகிறது.

நவீன பல் துலக்கும் பழக்கம்

இரண்டாம் உலகப் போரைத் தொடரும் வரை அமெரிக்கர்கள் அடிக்கடி பல் துலக்குபவர்கள் அல்ல. போரின் போது, வீரர்கள் ஒரு நாளைக்கு இரண்டு முறை துலக்க வேண்டும். இல்லை என்றால் கிருமிகள் பரவுதல், அழுகிய பற்கள் மற்றும் பிற பிரச்னைகளை நெருங்கிய இடங்களில் வாழ்நாளைக் குறைக்கும். அதனால் ஒரு நாளைக்கு இரு முறை பல் துலக்குதல் சுகாதாரத் தேவைகளில் ஒன்றாகும். (இன்னொரு தேவை வாராவாரம் குளிப்பது.) வீரர்கள் வீடு திரும்பியபோதும் அந்தப் பழக்கம் தொடர்ந்தது.

பல் மருத்துவர்கள் நான்கு கைகளைப் பயன்படுத்துவது ஒரு நவீன நடைமுறை அண்மைக் காலம் வரை இருந்தது, பல் மருத்துவர்கள் பல் வேலைகளைச் செய்யும்போது கூடுதல் கைகளைப் பயன்படுத்த மாட்டார்கள். பெரும்பாலான நவீன பல் மருத்துவர்கள் "உட்காருங்கள், நான்கு கைகள்" என்ற கொள்கையைப் பின்பற்றுகிறார்கள், ஆனால் அது 1960களில் மட்டுமே இருந்தது. இதற்கு முன், பல் மருத்துவர்கள் பல் சுகாதார நிபுணரின் உதவியின்றி தனியாகப் பற்களைப் பரிசோதிப்பார்கள்.

[கட்டுரையாளர் - தமிழ்நாடு அறிவியல் இயக்கத்தின் மேனாள் மாநிலத் தலைவர்]