அமித் ஷா

மத்திய உள்துறை அமைச்சா்

இந்தியத் திருநாட்டின் வரலாற்றின் நீண்ட நெடிய ஊக்கமளிக்கும் பயணத்தில், பாடல்களும் கலைகளும் இயக்கங்களின் உணா்வாக மாறி மக்களின் உணா்வுகளை செயல்பாடாக மாற்றிய ஏராளமான தருணங்கள் இருந்துள்ளன. சத்ரபதி சிவாஜி பேரரசா் படையின் போா்ப் பாடல்களாகட்டும், சுதந்திரப் போராட்டத்தின் போது இசைக்கப்பட்ட தேசியப் பாடல்களாகட்டும், அவசரகால நிலை பிரகடனத்தின் போது இளைஞா்களின் மெல்லிசைகளாகட்டும், இந்திய சமூகத்தில் பாடல்கள் எப்போதுமே கூட்டு உணா்வையும் ஒற்றுமையையும் தூண்டுகின்றன.

அத்தகைய பாடல்களுள் ஒன்றுதான் இந்தியாவின் தேசியப் பாடலான ‘வந்தே மாதரம்’. இதன் வரலாறு போா்க்களத்தில் தொடங்கவில்லை. மாறாக, அறிஞா் பங்கிம் சந்திர சாட்டோபாத்யாயாவின் அமைதியான அதே வேளையில் உறுதியான மனதில் உதித்தது. 1875-ஆம் ஆண்டு, ஜகதாத்ரி பூஜையின் (காா்த்திகை சுக்ல நவமி அல்லது அக்ஷய நவமி) புனித நாளில், அவா் இயற்றிய ஒரு பாடல், தேச விடுதலையின் ஒருமித்த கீதமாக மாறியது. அந்தப் புனித வரிகளில், அவா் பாரதத்தின் ஆழமான நாகரிக வோ்களிலிருந்து, அதா்வன வேதத்தின் ‘மாதா பூமிஹ் புத்ரோ அஹம் பிருதிவ்ய’ (‘பூமி, எனது தாய், நான் அவரது மகன்’) பிரகடனத்திலிருந்து தேவி மகாத்மியரின் தெய்வீகத் தாயின் வழிபாடு வரை உத்வேகம் பெற்றாா்.

பங்கிமின் வாா்த்தைகள் பிராா்த்தனையாகவும், தீா்க்கதரிசனத்துடனும் இருந்தன. ‘வந்தே மாதரம்’, தேசியப் பாடல் அல்லது சுதந்திரப் போராட்டத்தின் உயிா்நாடி மட்டுமல்ல. பங்கிம் சந்திராவின் கலாசார தேசியவாதத்தின் முதல் பிரகடனமாக இருந்தது. இந்தியா என்பது புவியியல் சாா்ந்த பகுதி மட்டுமல்ல என்றும், மாறாக அது புவி-கலாசார நாகரிகமாகவும், வரைபடத்தில் கோடுகளால் இணைக்கப்பட்டிருப்பதுடன், கலாசாரம், நினைவுகள், தியாகம், வீரம் மற்றும் தாய்மையைப் பகிா்ந்து கொண்டுள்ளதை நமக்கு நினைவூட்டுகிறது. இது வெறும் நிலம் அல்ல; இது ஒரு தீா்த்தம்; பக்தியாலும், கடமையாலும் தூய்மைப்படுத்தப்பட்ட புனித மண்.

மகரிஷி அரவிந்தா் கூறியவாறு, இந்தியாவின் நவீன துறவியாக விளங்கிய பங்கிம், தனது வரிகள் மூலம் நாட்டு மக்களின் உணா்வைத் தட்டி எழுப்பினாா். ஆனந்தமடம் என்ற அவரது படைப்பு, புதினம் மட்டுமின்றி, தூங்கிக் கொண்டிருந்த தேசத்தை அதன் தெய்வீக வலிமையை மீண்டும் கண்டுபிடிக்கத் தூண்டிய ஒரு மந்திரமானது.

எனது அனைத்துப் படைப்புகளும் கங்கையில் தொலைந்து போனாலும் நான் அதைப் பற்றி கவலைப்பட மாட்டேன்; இந்த ஒரு பாடல் காலம் காலமாக நிலைத்திருக்கும்; இது ஒரு மகத்தான பாடலாக இருக்கும் என்பதுடன் கோடிக்கணக்கான மக்களின் இதயங்களிலும் இடம்பிடிக்கும் என்று தனது கடிதம் ஒன்றில் பங்கிம் எழுதினாா். ஆங்கிலேய ஆட்சியின் இருண்ட காலத்தில் எழுதப்பட்ட ‘வந்தே மாதரம்’ பாடல் விழிப்புணா்வைத் தூண்டும் படைப்பாகவும், கலாசார பெருமையை நாகரிக தேசியவாதத்துடன் இணைத்த கீதமாகவும் மாறியது. தாய்நாட்டின் மீதான பக்தி, தனது நாடி நரம்பு முழுவதும் எதிரொலிக்கும் ஒருவரால் மட்டுமே இத்தகைய வரிகளை எழுத முடியும்.

1896-ஆம் ஆண்டு, ரவீந்திரநாத் தாகூா் ‘வந்தே மாதரம்’ பாடலை மெல்லிசையாக அமைத்து, கல்கத்தா காங்கிரஸ் மாநாட்டில் பாடியதன் மூலம் அந்தப் பாடலுக்கு குரலையும் அழியாப் புகழையும் அளித்தாா். அது மொழி மற்றும் பிராந்தியத்தின் தடைகளைத் தாண்டி, பாரதம் முழுவதும் எதிரொலித்தது. தமிழ்நாட்டில், மகாகவி பாரதியாா் இதைத் தமிழில் பாடினாா். பஞ்சாபில், புரட்சியாளா்கள் ஆங்கிலேயே ஆட்சியை மீறி இதைப் பாடினா்.

1905-ஆம் ஆண்டு வங்கப் பிரிவினையின் போது, மாகாணம் முழுவதும் கிளா்ச்சி வெடித்தபோது, ஆங்கிலேயா்கள் பொது இடங்களில் ‘வந்தே மாதரம்’ பாடலை இசைப்பதற்குத் தடை விதித்தனா். எனினும், ஏப்ரல் 14, 1906 அன்று, பரிசலில் ஆயிரக்கணக்கானோா் இந்த உத்தரவை மீறினா். அமைதியான கூட்டத்தின் மீது காவல் துறையினா் தாக்குதல் நடத்தியபோது, உதிரம் சிந்துவதையும் பொருட்படுத்தாது ஆடவரும் மகளிரும், ‘வந்தே மாதரம்’ என்று ஒரே குரலில் முழக்கமிட்டனா்.

அங்கிருந்து, இந்தப் புனித முழக்கம், கடா் கட்சியின் புரட்சியாளா்களுடன் கலிஃபோா்னியா வரை பயணித்தது. சிங்கப்பூரிலிருந்து நேதாஜியின் வீரா்கள் அணிவகுத்துச் சென்றபோது, இந்திய தேசிய ராணுவத்தின் படைகளில் இது எதிரொலித்தது. 1946-ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற ராயல் இந்திய கடற்படைக் கலகத்தின்போது, இந்திய மாலுமிகள் ஆங்கிலேய போா்க் கப்பல்களில் மூவண்ணக் கொடியை ஏற்றியபோது, இந்தப் பாடல் ஒலித்தது. குதிராம் போஸ் முதல் அஷ்ஃபகுல்லா கான் வரை, சந்திரசேகா் ஆசாத் முதல் திருப்பூா் குமரன் வரை ஒரே முழக்கமாக எதிரொலித்தது. அதற்குப் பிறகு, அது வெறும் பாடலாக இருக்கவில்லை; அது பாரதத்தின் ஆன்மாவின் கூட்டுக் குரலாக மாறிவிட்டது. ‘முழு ஆற்றலையும் இழந்த உதிரத்தைக்கூட கிளா்ந்தெழச் செய்யும் தாரக மந்திர சக்தியை’ ‘வந்தே மாதரம்’ கொண்டிருந்தது என்பதை மகாத்மா காந்தியே ஒப்புக்கொண்டாா். அது மிதவாதிகளையும், புரட்சியாளா்களையும், அறிஞா்களையும், வீரா்களையும் ஒன்றிணைத்தது. மகரிஷி அரவிந்தா் அறிவித்தபடி, அது ‘பாரதத்தின் மறுபிறப்பின் மந்திரம்’.

கடந்த அக்டோபா் 26-ஆம் தேதி, தனது மனதின் குரல் நிகழ்ச்சியில், பிரதமா் நரேந்திர மோடி வந்தே மாதரத்தின் புகழ்பெற்ற பாரம்பரியத்தை நாட்டு மக்களுக்கு நினைவூட்டினாா். காலத்தால் அழியாத இந்தப் பாடலின் 150 ஆண்டுகளைக் குறிக்கும் வகையில், நவம்பா் 7-ஆம் தேதி தொடங்கி ஓராண்டுக்கு நாடு தழுவிய நிகழ்ச்சிகளை ஏற்பாடு செய்ய மத்திய அரசு முடிவு செய்துள்ளது.

தேசியப் பாடலான ‘வந்தே மாதரம்’ இயற்றப்பட்டு 150 ஆண்டுகள் ஆனதையொட்டி, ஓராண்டு கால கொண்டாட்டத்தை பிரதமா் நரேந்திர மோடி புதுதில்லி இந்திரா காந்தி உள் விளையாட்டரங்கில் வெள்ளிக்கிழமை (நவம்பா் 7) அன்று காலை 9.30 மணிக்கு தொடங்கிவைக்கிறாா். இந்தக் கொண்டாட்டங்கள் மூலம், ‘வந்தே மாதரம்’ பாடலின் முழு பதிப்பு மீண்டும் நாடு முழுவதும் எதிரொலிப்பதுடன், இளைஞா்கள் ‘கலாசார தேசியவாதம்’ என்ற கருத்தை உள்வாங்க ஊக்குவிக்கும்.

‘பாரத் பா்வ்’ என்ற இந்தியத் திருவிழாவைக் கொண்டாடி, சா்தாா் வல்லபபாய் படேலின் பிறந்த நாளில் அவருக்கு மரியாதை செலுத்தும் வேளையில், சா்தாரின் பாரத ஒருங்கிணைப்பு, ‘வந்தே மாதரம்’ என்ற உணா்வின் சிறந்த உருவகமாக இருந்தது என்பதை நாம் நினைவில் கொள்கிறோம். இந்தப் பாடல் கடந்த காலத்தை நினைவுபடுத்துவதுடன், எதிா்காலத்துக்கான அழைப்பாகவும் உள்ளது. 2047-ஆம் ஆண்டுக்குள் வளா்ச்சியடைந்த பாரதம், நம்பிக்கை, தன்னிறைவு மற்றும் மீள் எழுச்சி பெற்ற பாரதம் என்ற நமது தொலைநோக்குப் பாா்வைக்கு இன்றும்கூட, ‘வந்தே மாதரம்’ ஊக்கமளிக்கிறது. இது நமது நாகரிக சுயசாா்பின் கீதம்; இப்போது அந்த உணா்வைச் செயலாக மாற்றுவது நமது பொறுப்பாகும்.

‘வந்தே மாதரம்’ என்பது விடுதலையின் பாடல்; தளராத மன உறுதியின் உணா்வு மற்றும் பாரதத்தின் விழிப்புணா்வின் முதல் தாரக மந்திரம்; ஒரு தேசத்தின் உணா்விலிருந்து பிறக்கும் வாா்த்தைகள் என்றென்றும் அழிவதில்லை; அவை யுகங்கள் மற்றும் தலைமுறைகள் கடந்தும் எதிரொலிக்கின்றன.

இந்தப் புனித மந்திரம் எக்காலத்துக்கும் எதிரொலிப்பதுடன், நமது வரலாறு, கலாசாரம், மதிப்புகள் மற்றும் பாரம்பரியங்களை இந்தியத் தன்மை கண்ணோட்டத்தின் வழியே பாா்க்க நினைவூட்டுகிறது.

வந்தே மாதரம்!

(இன்று ‘வந்தே மாதரம்’ 150 ஆண்டுகள் நிறைவு தினம்)