கூசாதே பார் ஏசாதே மால் கூறா நூல்கற்று உளம்வேறு கோடாதே... நான் சற்றும் வெட்கப்படாமலும் உலகம் என்னைப் பழிக்காமலும் உன்னுடைய பெருமையைப் பேசாத வெற்று நூல்களைக் கற்று என் மனம் மாறுபாடுற்று நான் கோணலான வழியைத் தேடிச்செல்லாமல்;

வேல் பாடாதே மால் கூர் கூதாளத் தொடைதோளில் வீசாதே... உன்னுடைய வேலைப் போற்றிப் பாடாமலும்; ஆவல் மிகுந்து தூதுவளை மாலையை உன் தோளில் வீசாமலும்,

பேர் பேசாதே சீர் வேத அதீதக் கழல்மீதே வீழாதே... உன் புகழைப் பேசாமலும்; சிறப்புமிக்க வேதங்களுக்கும் எட்டாதனவாகியி உன் திருவடிகளின் மீது விழாமலும்;

போய் நாயேன் வாணாள் வீணே போகத் தகுமோதான்... நாயைப் போன்றவனான என்னுடைய வாழ்நாள் வீணாகப் போவது தகுமா? (வீணாகாமல் அருள்புரிய வேண்டும்.)

நேசா வானோர் ஈசா வாமா நீபா கானப் புனமானை நேர்வாய் ஆர்வாய்... நேசம் மிகுந்தவனே! தேவர்களின் தெய்வமே! அழகனே! கடப்பமாலையை அணிந்தவனே!  காட்டில் தினைப்புனம் காத்த மான்போன்ற வள்ளியைச் சந்தித்தவனே! மனம் மகிழ்ந்தவனே!

சூர்வாய் சார்வாய் நீள்கார் சூழ்கற்பகசாலத் தேச ஆதீனா... சூரன் இருந்த மகேந்திரபுரியைச் சென்றடைந்தவனே! கரிய மழைமேகங்கள் சூழ்ந்திருக்கும் கற்பக மரங்கள் நிறைந்திருக்கின்ற தேவலோகத்துக்கு உரிமை படைத்தவனே!

தீனார் ஈசா சீர் ஆரூரிற் பெருவாழ்வே... தீனர்களுடைய (ஏழைகளுடைய) தெய்வமே! சிறப்புமிக்க திருவாரூரில் வீற்றிருக்கின்ற பெருஞ்செல்வமே!

சேயே வேளே பூவே கோவே தேவே தேவப் பெருமாளே... சிவந்த நிறத்தைக் கொண்டவனே! பொலிவு நிறைந்தவனே! தலைவனே! தேவனே! தேவர்களுடைய பெருமாளே!

சுருக்க உரை:

நேசம் மிகுந்தவனே!  தேவர்களுக்குத் தலைவனான ஈசனே! அழகனே! கடப்ப மாலையை அணிந்தவனே! காட்டில் தினைப்புனத்தைக் காத்துக்கொண்டிருந்த வள்ளியைச் சந்தித்தவனே! மனமகிழ்ந்தவனே! சூரன் இருந்த மகேந்திரபுரிக்குச் சென்று போர்புரிந்தவனே! கரிய மேகங்கள் சூழ்ந்திருக்கின்ற கற்பக மரங்கள் நிறைந்த தேவலோகத்துக்கு உரிமை பூண்டவனே! ஏழைகளின் இறைவனே! சிறப்புமிக்க திருவாரூரில் வீற்றிருக்கின்ற பெரும் செல்வமே! சிவந்த நிறம்கொண்டோனே! வேளே! பொலிவு மிக்கவனே! தலைவனே! தேவனே! தேவர்கள் பெருமாளே!

நான் வெட்கமில்லாமல், உலகத்தோர் தூற்றாதபடி, உன்னுடைய புகழைப் பாடாத நூல்களைக் கற்று அதனாலே உள்ளம் மாறிப்போய் கோணல்வழியைப் பின்பற்றாமலும்; உன்னுடைய வேலைப் போற்றிப் புகழாமலும்; ஆவல் மீதூர கூதாள மாலையை உன் தோளில் அணிவிக்காமலும்; உன் புகழைப் பேசாமலும்; சிறப்பான வேதங்களுக்கும் எட்டாததா உனது திருவடியின்மேலே விழாமலும் திரிந்து நாயினும் கடையேனான அடியேனுடைய வாழ்நாட்கள் வீணாகலாமா?  அவ்வாறு வீணாகாதபடி அருள்புரிய வேண்டும்.